هدف از این تحقیق تعیین تاثیر مکمل های روی ، منیزیم ، روی – منیزیم بر قدرت عضلانی زنان فعال می باشد. بدین منظور40 نفر از زنان فعال شهرستان اسکو، که حداقل شش ماه سابقه فعالیت ورزشی داشته و از لحاظ جسمانی سالم بودند به طور تصادفی به عنوان نمونه آماری این پژوهش انتخاب شدند.به طور تصادفی ساده در چهار گروه منیزیم، ، منیزیم – روی و کنترل جایگزین شدند.گروه منیزیم شامل تمرین و مصرف مکمل (اکسید منیزیم 250 میلی گرم )،گروه روی شامل تمرین قدرتی و مصرف مکمل(50 میلی گرم سولفات روی) ،گروه منیزیم – روی تمرین قدرتی و مصرف مکمل(اکسید منیزیم 250 میلی گرم و50 میلی گرم سولفات روی ) و کنترل فقط تمرین قدرتی داده شد.که با دستگاههای بدنسازی در مدت هشت هفته به تمرین پرداختند . مکملها به صورت یک روز در میان، در سالن ورزشی و قبل از شروع تمرین خورده می شد . از آزمودنی ها قبل و بعد از هشت هفته دوره تمرینی و مصرف مکمل ، یک تکرار بیشینه (rm1) و خون گیری(mm5) به عمل آمد. جهت آنالیز خون ها و به دست آوردن میزان منیزیم و روی سرمی از دستگاه اسپکترو فوتومتر استفاده شد.برای تحلیل داده ها از تستt استفاده شد. و در نهایت این نتایج به دست آمد: مصرف مکمل روی(0/718=p) ، منیزیم (0/385=p) و روی- منیزیم(0/382=p) برقدرت عضلات اندام تحتانی تاثیر معناداری ندارد. مصرف مکمل منیزیم بر قدرت عضلات اندام فوقانی ]عضلات پشت وخم کننده های دست (0/002=p)،عضلات سینه ای (0/037=p) و عضلات پشت(0/024=p)[ تاثیر معناداری داشته است. مصرف مکمل روی(0/004=p) و منیزیم – روی(0/004=p) بر قدرت خم کننده های دست و پشت تاثیر معنادار داشته ولی بر قدرت سایر عضلات اندام فوقانی تاثیر معنادار نداشته است.مصرف مکمل روی و منیزیم بر عناصر پلاسمایی زنان فعال تاثیر معنادار ندارد.در مجموع می توان نتیجه گرفت که مصرف مکمل منیزیم و روی و منیزیم – روی می تواند بر قدرت عضلات تاثیر مثبت داشته باشد.