قاب های با مهاربندی شورون یکی از انواع معمول قاب های مهاربندی هم مرکز می باشند. رفتار این چنین سیستم هایی توسط کمانش مهاربند فشاری طبقه اول کنترل می شود، که منجر به محدود کردن گسیختگی به یک محل و اتلاف مقاومت جانبی می شود. بر اثر افزایش بار جانبی اعضای فشاری کمانش کرده و مفاصل پلاستیک در آن ها ایجاد می گردد، به علت عدم توانایی در توزیع گسترده تر مفاصل پلاستیک، کمانش در مهاربندهای طبقات پایین تر مشاهده شده و فقط این اعضا در اتلاف انرژی زلزله شرکت دارند و مهاربندهای طبقات بالاتر عملا" در ناحیه الاستیک باقی می مانند. با کمانش اعضای طبقات پایین، ظرفیت برشی کل قاب کاهش می یابد و بر همین اساس این سازه ها ضریب رفتار مطلوبی نخواهند داشت. در طبقات پایین به علت کمـانش عضو فشاری نیروی عمودی نامتعادل به محل تقاطع مهاربنـدها در تیر فوقانی وارد می شود، که سبب تغییر مکانی بیش از اندازه در وسط تیر می گردد. پی آمد این امر تیرهای قوی و نامتناسب با اعضای دیگر است. برای جبران این کاستی ها مدل جدیدی تحت عنوان مهاربند زیپی (zipper frame) پیشنهاد می شود. در این مدل یک عضو عمودی در وسـط سیستم مهاربندی تعبیه می شود که به صورت مفصـلی به تیر پایین و تیر بالای قاب متصل می گردد. برای بررسی این مدل جدید، با استفاده از نرم افزار opensees قاب های دو بعدی مهاربندی زیپی و شورون مدل گردیده اند. این مدل ها تحت آنالیز پوش اور قرار گرفته و با استفاده از نرم افزار matlab و excel از لحاظ شکل پذیری، تغییر مکان طبقات و نیروی داخلی اعضا با یکدیگر مقایسه شده اند. از نتایج حاصله در رابطه با سیستم مهاربندی زیپی می توان به توزیع کمانش و مفاصـل پلاستیک تا طبقات فوقانی اشاره کرد که سبب دخالت تمامی مهاربندها در اتلاف انـرژی زلـزله می شود. همچنین تغییر مکان وسط تیرهای محل اتصال مهاربندها در سیستم مهاربندی زیپی نسبت به سیستم مهاربندی شورون کمتر می باشد. شایان ذکر است که شـکل پذیری و ضـریب رفتار مهاربنـدی زیپی نسبت به مهاربندی شـورون بیشتر می باشد.

پاسخ پل ها، وقتی تحت تحریک های زمین لرزه ای قرار می گیرند، می تواند به وسیلۀ شیوه های تحلیلی مختلف مورد ارزیابی قرار گیرد. تا زمانی که جریان طراحی سازه ها بسوی افزایش اهمیت تحلیل استاتیکی غیر خطی (تحلیل پوش آور) پیش رود، برای آنالیز سازه ها، از روش های تحلیل استاتیکی خطی یا دینامیکی خطی استفاده می شد که با اختصاص ضرایب تعدیل در محاسبات، اثر رفتار غیرخطی سازه نیز درنظر گرفته می شد. از طرفی پل ها به عنوان مهمترین المان های سازه ای شریان های حیاتی می باشند و آثار آنها در توسعۀ اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی یک کشور بسیار قابل توجه است. بنابراین عملکرد لرزه ای پل هایی که به روش خطی و براساس کنترل نیرو طراحی شده اند می بایست در محدودۀ رفتار غیر خطی خود به روش کنترل تغییرمکان مورد بررسی قرار گیرند. تاکنون بیشتر کارهای انجام شده در این زمینه بر روی ساختمان ها صورت گرفته، در حالی که مشابه این مطالعه برای پل ها بسیار محدود است. بنابراین هدف این پایان نامه تحقیق دربارۀ بسط روش تحلیل پوش آور در ارزیابی لرزه ای پل هامی باشد. در این پایان نامه عملکرد لرزه ای سه پل ساخته شده یا در دست احداث در کشورمان به وسیلۀ تحلیل استاتیکی غیرخطی، تحت بررسی قرار گرفته اند. و نقاط عملکرد آنها براساس طیف نیاز «آیین نامۀ طرح پلهای راه و راه آهن در برابر زلزله» ایران و نیاز لرزه ای سه زلزلۀ مهم نورتریج، لندرز و کِیپ مِندوسینو بدست آورده شده است. سپس به جهت تعیین میزان خطای روش تحلیل پوش آور، پل های مورد نظر تحلیل دینامیکی غیر خطی شده و نتایج حاصل از دو روش تحلیلی با هم مقایسه شده است. با توجه به نتایج بدست آمده و اهمیت ویژه پل ها، مشاهده می شود که دو نمونه از این سازه ها وضعیت زیاد مطلوبی ندارند و نیاز به بهسازی در این سازه ها احساس می شود. همچنین با مقایسۀ نتایج حاصل از تحلیل استاتیکی غیرخطی و دینامیکی غیرخطی مشاهده می شود که با بالاتر رفتن پریود سازه ها، اختلاف بین نتایج حاصل از دو روش تحلیلی بیشتر می شود.