رساله حاضر برآن است تا رابطه بین عامل شخصیتی برون گرایی/ درون گرایی و استفاده از راهبردهای خواندن توسط دانشجویان دختر ایرانی را بررسی کند. به همین منظور، از 124دانشجوی دختر و پسر سال دوم و سوم زبان و ادبیات انگلیسی و مترجمی دانشگاه اراک خواسته شد تا در تست میشیگان (1982) و پرسشنامه شخصیتی آیزنک شرکت کنند تا با بررسی نتایج حاصله از پاسخ ها، دانشجویان همگن بر اساس خصیصه درون گرا و برون گرا بودنشان تفکیک شوند. از میان 124 دانشجو، 90 دانشجوی دختر همگن (از لحاظ سطح زبانی متوسط) انتخاب شده، به دو گروه برون گرا (45) و درون گرا(45) تقسیم شدند؛ در مرحله اول، جهت مشخص شدن راهبردهای خواندن این گروه ها به آنها پرسشنامه راهبرد های خواندن داده شد، مرحله دوم براساس نتیجه پرسشنامه ها، استفاده از راهبرد های خواندن دو گروه درون گرا و برون گرا براساس نوع و فراوانی مقایسه گردید. در نهایت، نتایج رابطه معناداری را بین دو گروه درون گرا و برون گرا در استفاده از راهبرد های خواندن نشان نداد. کاربردهای یافته های این تحقیق در آموزش مهارت خواندن و راهبرد های خواندن مورد بحث و بررسی قرار گرفته است و در پایان پیشنهاداتی برای مطالعات بعدی ارائه شده است.