رساله با انتخاب رشد فناوری به عنوان متغیر مستقل و سامانه راستی آزمائی رژیم عدم اشاعه به عنوان متغیر وابسته به برررسی رابطه این دو متغیر می پردازد. با کنکاش در تعاریف و نظریات مختلف در زمینه رژیمهای بین المللی، تعریف کراسنر بعنوان تعریف مورد پذیرش انتخاب و نهادگرائی نئولیبرال نیز مبانی نظری رساله است چون بر اساس این نظریه ساختار فناوری از جمله یکی از علل تحول در رژیم های بین المللی است. رساله با تولید اطلاعات دست اول از تجربیات در زمینه راستی آزمائی و فناوریهای مربوط به این نتیجه می رسد که فناوری به عنوان نیروی زرف تاریخ، سازوکارهای اولیه سامانه راستی آزمائی را دچار تحول کرده است و بر موثر بودن و مداخله آمیز بودن آنها افزوده است به نحوی که برداشت صرفا حقوقی از این سازوکارها دیگر منطبق بر واقعیت نیست.