موضوع تحقیق «بررسی رابطه ی شیوه های فرزندپروری با فرار دختران از خانه» است که به دنبال پاسخ به این سوال اصلی است که «آیا بین سبک های تربیتی والدین و فرار دختران از خانه رابطه وجود دارد؟» و هدف کلی آن بررسی سبک های تربیتی والدین و تأثیر آن بر روی فرار دختران از طریق مقایسه دو گروه دختران فراری و عادی است. برای تنظیم چارچوب نظری از نظریه ی شیوه ی فرزندپروری مک کوبی و مارتین استفاده شده است. فرضیه اصلی تحقیق عبارتست از «دخترانی که با سبک تربیتی مقتدرانه تربیت شده اند کمتر از دخترانی که با سبک تربیتی مستبدانه یا آزادمنشانه تربیت شده اند از خانه فرار می کنند». در این تحقیق شیوه ی فرزندپروری والدین شامل سه شیوه ی «مستبدانه، مقتدرانه و آزادمنشانه» متغیر مستقل و فرار دختران از خانه متغیر وابسته و تحصیلات فرد، وضعیت سرپرستی دختر، اعتیاد، خشونت بین والدین، پایگاه اجتماعی - اقتصادی، میزان دینداری فرد و میزان استفاده از ماهواره به عنوان متغیرهای کنترل انتخاب شده اند. لازم به ذکر است خشونت بین والدین و اعتیاد یکی از اعضای خانواده به عنوان متغیر مستقل جداگانه در نظر گرفته شده است.جامعه ی آماری شامل 128 نفر دختر 14 تا 18 سال حاضر در مرکز مداخله در بحران اجتماعی بهزیستی بوده که به دلیل کم بودن جامعه ی آماری تمام شماری شده اند و فقط 99نفر از دختران حاضر به پاسخگویی شدند. روش تحقیق پیمایشی (مقایسه ای - علی) و ابزار گرد آوری اطلاعات پرسشنامه است. جمعیت مورد مقایسه نیز 99 نفر دختران دبیرستانی بین 14 تا 18 سال هستند که با گروه مورد مطالعه همتاسازی شده اند.نتایج تحقیق نیز نشان می دهد رابطه ی فوق معنی دار است و در خانواده هایی که سبک تربیتی والدین، شیوه ی مقتدرانه است احتمال فرار فرزندان کمتر از سبک های آزادمنشانه و مستبدانه است.