بیماریهای قلبی و عروقی اولین عامل مرگ و میر در کشورهای صنعتی و در برخی از کشورهای در حال توسعه است (5،6،18). بر اساس آمار منتشره در سال 1990 بیشترین مرگ ومیر ناشی از cvd مربوط به افرادی است که از فعالیت جسمانی کمتری برخوردارند . احتمال مرگ ناشی از cvd افراد کم تحرک وغیر فعال سه برابر بیشتر از افراد فعال گزارش شده است . امروزه عوامل خطرزای قلبی وعروقی مانند میزان بالای چربی سرم ، چاقی ، فشارخون ، استعمال دخانیات ، دیابت وعدم فعالیت بدنی باعث افزایش مرگ ومیر و نزول سطح کیفی زندگی شده است(26،155). عدم فعالیت جسمانی به عنوان یک عامل خطرزا میتواند به اندازه بالا بودن سطح کلسترول پلاسما وفشار خون در بروز بیماریهای قلبی وعروقی نقش داشته باشد. تحقیقات نشان داده اند که مرگ های ناشی از بیماریهای قلبی وعروقی بیشتر در ارتباط با عدم تحرک است تا بالا بود فشار خون وکلسترول واستعمال سیگار(26). بررسی ها نشان می دهد که علائم کلینیکی بیماری عروق کرونری ، تا مدتها آشکار نمی گردد. و امکان وجود عوامل خطرزا در دوران نوجوانی وجوانی نیز وجود دارد و فرزندان چاق یا مبتلا به فشار خون بالا ، از لحاظ داشتن عوامل خطرزای قلبی وعروقی مشابه بزرگسالان هستند(150،113،26). توجه به موارد فوق الذکر، ضرورت پرداختن به ورزش و فعالیت بدنی را توصیه می کند، و طبعاً اقدامات پژوهشی بیشتری را در این زمینه می طلبد. خصوصاً اینکه اثرات مفید فعالیت بدنی در بزرگسالان بر عوامل خطرزای قلبی وعروقی به طور گسترده تاثیردارد . لیکن یافته های پژوهشی در زمینه تاثیر فعالیت بدنی در بیماری های قلبی وعروقی در نوجوانان اندک است . لذا انجام تحقیقات بیشتر در این باره ضروری می باشد.