کارایی از موضوعات مهمی است که علاوه بر مدیران بانک ها, بخش نظارتی و نیز مشتریان استفاده کننده از خدمات این بنگاه ها مالی نیز به آن علاقمند می باشند. هدف این تحقیق ارزیابی عملکرد بانک های تجاری ایران از جهت کارایی می باشد. ارزیابی کارایی بانک های ملی ایران, صادرات ایران ,ملت, تجارت, سپه و رفاه کارگران با کمک روش تحلیل پوششی داده ها در چارچوب تکنیک تحلیل پنجره ای در وضعیت بازدهی ثابت و بازدهی متغیر نسبت به مقیاس و مدل ورودی محور در دوره 1385-1370 صورت گرفته است. همچنین نیروی انسانی, دارایی های ثابت, سپرده ها و نسبت تعداد شعب به تعداد دستگاه های خودپرداز به عنوان نهاده ها و تسهیلات اعطائی و سرمایه گذاری ها و سود ناخالص به عنوان ستاده های بانک ها انتخاب شده است. بر اساس یافته های تحقیق از نظر کارایی فنی بانک ملی ایران و بانک رفاه نسبت با سایر بانک ها کاراتر بوده و عملکرد بهتری را نشان می دهند. همچنین در شرایط بازدهی متغیر نسبت به مقیاس از لحاظ ثبات و پایداری کارایی در دوره 1385-1370 عملکرد بهتری نسبت به بازدهی ثابت نسبت به مقیاس را داشته اند. همچنین سطوح استفاده از نیروی انسانی در هیچ از بانک ها بهینه نبوده است اما بانک رفاه کارگران کمترین انحراف از مقدار بهینه را داشته است. از جمله نتایج حاصل از تحقیق این بوده است که با افزایش مقیاس بانک های تجاری، کارایی فنی خالص افزایش می یابد ولی بانک های تجاری در سطح بهینه از لحاظ مقیاس فعالیت نمی کنند و مقیاس عملکرد بانک اغلب در شرایط بازدهی افزاینده و یا ثابت نسبت به مقیاس می باشد.