تخمین بیشترین عمق آبشتگی یکی از پارامترهای مهم در طراحی پایه های پل نصب شده در رودخانه و یا دریا می باشد. در این مطالعه با استفاده از یک مدل آزمایشگاهی چگونگی آبشستگی اطراف پایه پل در خاک های چسبنده مورد بررسی قرار گرفته است. مدل شامل فلوم آزمایشگاهی با طول 22 ، عرض 0/77 و عمق 0/6 متر با یک پایه پل به قطر 100 میلیمتر می باشد. در این تحقیق از سه نمونه خاک چسبنده با درصدهای رس 52 ، 41 و34 استفاده شده است. در این آزمایش ها با تغییر پارامترهایی نظیر سرعت جریان ، عمق آب ،درصد رطوبت اولیه خاک بستر و مقامت برشی زهکشی نشده ، اعماق آبشستگی اندازه گیری شد. در نهایت با استفاده از نتایج اندازه گیری وآنالیز ابعادی پارامتر های موثر در آبشستگی مشخص شده و با استفاده از رگرسیون رابطه مربوطه بدست آمد. در این تحقیق عمق های آبشستگی بدست آمده از قائده هایپربولیک با عمق های آبشستگی محاسبه شده از رابطه رگرسونی مقایسه گردیدند و محدوده مقادیر خطا 15% ± حاصل شد. این رابطه رگرسیونی نسبت به روابط تجربی شن و همکاران و جانسون محدوده مقادیر خطا را 10% ± و نسبت به رابطه ملویل محدوده خطا را 15% ± کاهش داد. همچنین با استفاده از نرم افزار flow-3d مدل عددی آبشستگی موضعی پایه پل شبیه سازی شده و نتایج حاصل از اجرای برنامه با نتایج حاصل از مدل آزمایشگاهی مقایسه گردید و نشان داد که از تطابق خوبی برخوردار می باشند.