تنش خشکی عامل محدود کننده تولیدات گیاهی است و ترکیباتی از قبیل sa و آترازین به عنوان مواد ضد تعرق قادرند مقاومت گیاهان به خشکی را افزایش دهند. در پژوهش حاضر اثرات sa و آترازین و تنش خشکی ( 7 و 10 روز آبیاری) بر عملکرد علوفه و دانه ذرت هیبرید، رقم 370 مورد مطالعه قرار گرفت. مواد ضد تعرق در 10 سطح( شاهد، خیساندن بذر در محلول 0/1 میلی مولsa، محلول پاشی در غلظت 0/1 و 1 میلی مول sa در دو مرحله 3 برگی و مرحله گلدهی، خیساندن بذر در محلول 0/1میلی مول sa +محلول پاشی در مرحله گلدهی، محلول پاشی در مرحله 3 برگی+ محلول پاشی در مرحله گلدهی، محلول پاشی در غلظت75 و 150 پی پی ام آترازین در مرحله گلدهی ) مطالعه شدند. خشکی باعث کاهش عملکرد علوفه و دانه ذرت به ترتیب به میزان 39 و 44 درصد گردید. در شرایط غیر تنش تیمارهای خیساندن بذر (0/1 میلی مول sa) و آترازین(75 پی پی ام) سبب افزایش عملکرد دانه به میزان 32 و 28 درصد گردید. در شرایط تنش تیمارهای خیساندن بذر، ترکیب آن با محلول پاشی در مرحله گرده افشانی و آترازین (75 پی پی ام) سبب افزایش معنی دار ارتفاع بوته، عملکرد علوفه، طول بلال، عملکرد دانه، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیکی، میزان انتقال مجدد، وزن خشک اندام های رویشی و کارایی مصرف آب علوفه و دانه گردید. تاثیر sa و آترازین بر بهبود رشد و افزایش عملکرد در شرایط تنش خشکی بیشتر بود بطوری که در شرایط تنش تیمارهای خیساندن بذر (0/1 میلی مول sa) و آترازین(75 پی پی ام) سبب افزایش عملکرد دانه به میزان 76 و 98 درصد گردید. غلظت 0/1 میلی مول sa در دو شرایط تنش و غیر تنش موثرتر از غلظت 1 میلی مول آن بود .بنابر این به نظر می رسد که sa در غلظت 0/1 میلی مول در رفع آسیب اکسیداتیو نقش دارد. با توجه به نتایج بدست آمده غلظت های بیشتر از 200 پی پی ام خاصیت علف کشی داشتند و غلظت 75 پی پی ام سبب بهبود رشد و افزایش عملکرد ذرت در هر دو شرایط تنش و غیر تنش می شود.