سرمایه گذاری مستقیم خارجی از روش های تأمین سرمایه برای اقتصادها بخصوص کشورهای در حال توسعه می باشد. این نوع سرمایه گذاری معمولاً دانش و تکنولوژی پیشرفته ای را با خود به همراه دارد که برای اقتصاد میزبان مفید است.هدف این پایان نامه بررسی اثر سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر توزیع سرمایه انسانی در کشورهای در حال توسعه می باشد. با توجه به کیفیت سرمایه های خارجی و به منظور مقایسه و تحلیل بهتر، دو گروه از کشورهای در حال توسعه در نظر گرفته شده اند. یک گروه شامل کشورهای شمال آفریقا و خاورمیانه و گروه دیگر شامل کشورهای آمریکای لاتین و حوزه ی دریای کارائیب می باشد. برای نشان دادن توزیع سرمایه انسانی از شاخص جینی استفاده شده که با بهره گیری از داده های دستیابی آموزشی، در سطوح تحصیلی ابتدایی، متوسطه و دانشگاهی محاسبه گردیده است. اثر سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر نابرابری سرمایه انسانی با استفاده از مدل داده های ترکیبی وروش اثرهای تصادفی برآورد گردیده و نتایج تخمین حاکی از معنادار بودن ضرایب الگو برای هر دو گروه می باشد. ضریب سرمایه گذاری مستقیم خارجی برای گروه اول منفی بوده، به عبارتی سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر نابرابری سرمایه انسانی اثر منفی داشته و این ضریب برای گروه دوم مثبت بدست آمده است.