اساس خود کفایی و استقلال هر جامعه ای بر پایه های وجودی سازمانهای آموزشی آن جامعه استوار است و در بین تمام نیروهای اثر بخش یک سازمان آموزشی،اغلب صاحب نظران و متفکران مسائل تربیتی اعتقاد دارند که معلمان مهمترین عامل موثر در جریان تعلیم و تربیت هستند.تاثیر معلمان بر روی دانش آموزان امری انکار ناپذیر است از طرف دیگر سازگاری شغلی برای ادامه اشتغال موفقیت آمیز عامل مهمی به شمار می رود لذا توجه به معلمان،نیازها و عوامل موثر در سازگاری شغلی آنان که منجر به تعهد و پایبندی آنان به نظام آموزش و پرورش و شغلشان می گردد ،ضروری به نظر می رسد.این پژوهش با هدف بررسی رابطه میان هوشهای چندگانه گاردنرو تیپ شخصیتی( از دیدگاه بریگز-مایرز) با سازگاری شغلی معلمان و نیز مطالعه سهم هریک از انواع هوشهای چندگانه پیشنهادی گاردنر و تیپ های شخصیتی در پیش بینی سازگاری شغلی معلمان مقطع متوسطه انجام گردید.این پژوهش روی یک نمونه 136 نفری از معلمان مقطع متوسطه شهرستان دورود که به صورت تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده بودند ،صورت گرفت.طرح تحقیق همبستگی می باشد و از سه پرسشنامه هوشهای چندگانه گاردنر ،پرسشنامه تیپ نمای بریگز-مایرز و بخش سازگاری شغلی پرسشنامه سازگاری بل با انجام تغییراتی جهت جمع آوری اطلاعات استفاده شده است.برای تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر روشهای آماری توصیفی از ماتریس همبستگی،آزمون ناپارامتریک خی دو،رگرسیون لوجستیک و نمودار تحلیل مسیر استفاده شده است. فرضیه هایی که در پژوهش حاضر مورد بررسی قرار گرفته اند عبارتند از: 1-بین تیپ شخصیتی(از دیدگاه بریگز-مایرز) و سازگاری شغلی همبستگی وجود دارد. 2-بین هوشهای چندگانه گاردنر وسازگاری شغلی همبستگی وجود دارد. 3-بین تیپ شخصیتی و هوشهای چندگانه گاردنر همبستگی وجود دارد. 4-در سازگاری شغلی تیپ شخصیتی نقش مهمتری نسبت به هوشهای چندگانه گاردنر دارد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که : 1-در سطح اطمینان 95 درصدهمبستگی معناداری بین تیپ شخصیتی و سازگاری شغلی وجود دارد .بنابراین فرضیه اول تایید می گردد .از بین تیپ های شخصیتی تیپ ep (برونگرای-قضاوتی)در سطح اطمینان 95 درصد با ناسازگاری شغلی همبستگی معنادارو مستقیم دارد.یعنی افرادی که این تیپ شخصیتی را دارند از نظر شغلی ناسازگارتر هستند. 2-سازگاری شغلی با متغیرهای پیش بین هوش بین فردی وهوش درون فردی در سطح اطمینان 99 درصد به ترتیب(r=-0/264 و r=-0/204)و با متغیر های هوش منطقی-ریاضی در سطح اطمینان 95 درصد (r=-0/183 ) همبستگی معنادار دارد.یعنی هرچه هوش بین فردی ،درون فردی و منطقی-ریاضی بالاتر باشد سازگاری شغلی بیشترو بهتر است بین هوشهای فضایی،بدنی-جنبشی،کلامی و موسیقیایی از دیگر هوشهای چندگانه گاردنرو سازگاری شغلی رابطه معنادار در سطح اطمینان 95 درصد بدست نیامده است.-بین تیپ شخصیتی و هوشهای چندگانه گاردنر در سطح اطمینان 95 درصد همبستگی معناداری وجود ندارد. 4-از بین هوشهای چندگانه و تیپ شخصیتی نتایج نشان داد که هوش بین فردی بالاترین ضریب همبستگی(r=-0/264) را با سازگاری شغلی دارد درنتیجه می توان گفت که هوش بین فردی نقش مهمتری در پیش بینی سازگاری شغلی دارد .پس فرضیه چهارم پژوهش رد می شود و فرض صفر تایید می گردد.