اهمیت الکترودهای یون گزین در تجزیه دارویی بر کسی پوشیده نیست و آن هم به دلیل سادگی و دقت آن نسبت به سایر روش های تجزیه می باشد. این تحقیق, طراحی حسگر غشایی pvc در تشخیص و اندازه گیری «نالترکسان هیدروکلراید» بر پایه زوج یون «نالترکسان- تترافنیل بورات» (nlx–tpb) را ارائه می کند. پیش از این طراحی ویژگی های الکتریکی و هندسی نالترکسان، تترافنیل بورات و کمپلکس این دو توسط روش های محاسباتی کامپیوتری مطالعه شد. پس از انجام یک سری آزمایش, بهترین عملکرد الکترود, در ترکیب درصد غشایی 5% nlx –tpb، 65% dbp و 30% pvc به دست آمد. این الکترود پاسخ سریع (10 ثانیه)، پایدار و نرنستی در محدوده به نسبت وسیع از غلظت «نالترکسان هیدروکلراید» (5-10 تا 1-10 مولار) و در محدوده ph 3/5 تا 8 از خود نشان می دهد. علاوه بر این, الکترود مورد مطالعه می تواند برای حداقل دو ماه بدون تغییر در حساسیت مورد استفاده قرار گیرد. طبق داده های ضریب گزینش پذیری پتانسیومتری, تداخل میان «نالترکسان» و برخی از داروها و آنیون های معدنی قابل صرف نظر کردن است. حسگر غشایی به طور موفقیت آمیزی در اندازه گیری «نالترکسان» در قرص ها و نمونه های انسانی به کار گرفته شد و نتایج بسیار خوبی به دست آمد. همچنین مطالعات تئوری صحت داده های به دست آمده را تایید می کند.