مطالعه وبررسی درون مایه ی شعری ناصرخسرو، سعدی و پروین اعتصامی نشان می دهد که شعر آنها در مجموع به لحاظ اندیشه های متعالی و انسان دوستانه بسیار به هم نزدیک است اگرچه آن معانی و مضامین در شعر آنها شدت وضعف دارد. سعدی وپروین برخلاف ناصرخسرو،بازبانی ساده و نزدیک به زبان محاوره به تعلیم اندیشه های درونی خود می پردازند؛درشعرشان نحو کلام به هم نمی خورد و دچارتعقید نمی شود، درحالی که در شعر ناصرخسرو جابجایی ارکان کلام و تعقید فراوان دیده می شود. ازجهت کم توجهی به صنایع بدیع معنوی،پروین باناصرخسرو قابل مقایسه است واز لحاظ استفاده ازاین گونه صنایع هیچ کدام از آن دو به پای سعدی نمی رسندوتنهاعامل امتیازبخش برای پروین دراین زمینه استفاده ازتمثیل است. از لحاظ صورخیال پروین بسیارضعیف تر از سعدی و ناصرخسرو ظاهرشده است امادراین زمینه نیز آنچه به شعر او تشخص سبکی بخشیده است استفاده ازتشخیص است که بازتاب آن راهم درمناظره هایش می بینیم.