هدف از این تحقیق بررسی تاثیر سرعت موسیقی بر عملکرد غیر هوازی، ضربان قلب و میزان درک فشار دانشجویان پسر رشته تربیت بدنی بود. بدین خاطر 45 دانشجوی مرد رشته تربیت بدنی(با میانگین سنی21/93±1/81 سال ، وزن68/05±11/73 ، شاخص توده بدنی22/27±3/08 (bmi) و قد172/27±16/22) انتخاب و بصورت تصادفی به سه گروه کنترل ، تجربی با سرعت بالا(140 bpm =) و تجربی با سرعت پایین (100 bpm=) تقسیم شدند وطی 2 جلسه آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند. شرکت کننده ها پس از 10 دقیقه گرم کردن با و بدون موسیقی به اجرای تست وینگیت پرداختند. طی گرم کردن و اجرای تست وینگیت شاخصهای ضربان قلب و میزان درک فشار اندازه گیری شد. همچنین طی اجرای تست وینگیت شاخصهای عملکرد غیر هوازی (اوج، میانگین، افت و درصد افت توان)از طریق نرم افزار ویژه ای اندازه گیری شد. در پی تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از جلسه دوم آزمون ، در مورد عملکرد غیر هوازی تفاوت معناداری دیده نشد ، در مورد شاخص های ضربان قلب و میزان درک فشار تفاوت معنادار بود. از این رو بر اساس یافته های این تحقیق موسیقی طی گرم کردن بر ضربان قلب و میزان درک فشار اندازه گیری شده طی گرم کردن و اجرای تست وینگیت تاثیر گذار است اما بر شاخص های عملکرد بی هوازی تاثیر معناداری ندارد.