در این رساله آنچه مد نظر بوده است، نشان دادن اندیشه دینیِ حافظ از دریچه ای نو و معرفی استاد صفایی حائری به عنوان یک اندیشمند گمنام، اما عمیق و ژرف ـ که یکی از پرچمداران تفکر دینی امروز و فردای ماست ـ می باشد. در این رساله از رهگذر مقایسه و تطبیق اندیشه های این دو بزرگمرد، رگه های تفکر شیعی در اندیشه حافظ بهتر نمایانده می شود و همچنین مسطوره و نمونه ای از اندیشه درخشان استاد صفایی حائری ارائه می شود تا نسل جوانِ دانشگاهیِ ما با گوشه ای از دریای موّاج اندیشه او آشنا شوند. در این نوشتار، بیشتر به مقایسه و تطبیق اندیشه های عرفانیِ حافظ و صفایی پرداخته شده و هماهنگی این دو متفکرِ دینی در این زمینه نشان داده شده است. نتیجه این مقایسه، نشان دهنده هماهنگی حافظ و صفایی در مبانی فکری و عرفانی است، ضمن اینکه خلاصه گویی های حافظ ـ که اقتضای غزلسرایی است ـ با گسترده گوییِ صفایی توضیح می یابد. ضمن این مقایسه، موارد تمایل حافظ به مکتب شیعه و پیشوایان معصوم آن، نشان داده می شود.