در یک آزمایش فاکتوریل2×2×3 تأثیر سطوح مختلف پروتئین خام و اسیدهای آمینه ضروری جیره بر عملکرد، خصوصیات لاشه و فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی مورد مطالعه قرار گرفت. در این آزمایش 720 قطعه جوجه خروس و مرغ گوشتی از سویه راس 308، با 12 تیمار، دو جنس (جوجه خروس و جوجه مرغ)، دو سطح اسید آمینه ضروری (100 و120 درصد مقدار توصیه شده)، سه سطح پروتئین خام (100، 90 و80 درصد مقدار توصیه شده) تشکیل شده بود و4 تکرار برای هر تیمار و 15 قطعه جوجه در هر تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی مورد استفاده قرار گرفت. صفات مورد بررسی عبارت بودند از خوراک مصرفی، افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی، خصوصیات لاشه، صفات خونی، ایمنی و هزینه جیره برای تولید هر کیلوگرم افزایش وزن زنده. اثر جنس بر خوراک مصرفی و افزایش وزن در تمامی دوره ها و ضریب تبدیل در دوره پایانی و کل دوره بسیار معنی دار بود (0/01>p). اثر سطح پروتئین خام جیره بر افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی در کل دوره ها و بر خوراک مصرفی در دوره پایانی و کل دوره بسیار معنی داربود (0/01>p). اثر افزایش اسیدهای آمینه ضروری بر افزایش وزن در دوره پایانی و کل دوره بسیار معنی داربود 0/01>p). اثر متقابل سطح پروتئین خام و اسیدهای آمینه ضروری بر افزایش وزن در دوره پایانی و کل دوره بسیار معنی داربود (0/01>p). با کاهش سطح پروتئین خام جیره، درصد لاشه کاهش یافت (0/01>p). اثر جنس، سطح پروتئین خام و اثر متقابل پروتئین خام و اسیدهای آمینه ضروری بر درصد چربی محوطه بطنی بسیار معنی دار بود (0/01>p) ومرغها درصد چربی محوطه بطنی بیشتری داشتند. نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از سطوح 100 درصد مقدار توصیه شده پروتئین خام با 100 درصد مقدار توصیه شده اسیدهای آمینه ضروری بهترین نتیجه عملکردی و اقتصادی را به خصوص در جوجه های گوشتی به همراه داشتند.