شمع های درجاریز بتنی فرورفته در سنگ به طور گسترده ای برای انتقال بارهای سنگین از قبیل پل ها، ساختمان های بلند و چند طبقه، آزادراههای بلند، ساختمانهای صنعتی، سکوهای نفتی و گازی، سازه های ساحلی و ... از خاک های ضعیف سطحی به سنگ بستر به کار می روند. علاوه بر شرایط کم بودن مقاومت خاک های سطحی، وجود نشست مجاز کم نیز می تواند دلیلی بر استفاده از شمع های فرورفته در سنگ باشد. در طی سال های اخیر گرایش به استفاده از این فنداسیون ها در نقاط مختلف جهان گسترش یافته است. در این تحقیق ابتدا به بررسی روابط تجربی موجود برای یافتن مقاومت جدار و مقاومت نوک که اجزای باربر سوکت پایل به شمار می آیند پرداخته، سپس روابطی برای یافتن نشست این فنداسیون ها ارائه می شود. در نهایت روش هایی برای تحلیل و طراحی و چگونگی انتقال بار از سازه به سنگ اطراف بیان می شود. از میان روش های طراحی موجود روش طراحی رو و آرمیتاج و جهت بررسی چگونگی انتقال بار روش های انیل و حسن و کیم و همکاران انتخاب شده است. در ادامه این پایان نامه به معرفی نرم افزار اجزای محدود پلاکسیس پرداخته و نحوه مدل سازی و تحلیل سوکت پایل بوسیله این نرم افزار بیان می شود. جهت صحت سنجی در این بخش ضرائب تاثیر نشست و سهم بار حمل شده در نوک نسبت به بار اعمال شده برای زمانی که رفتار سطح مشترک الاستیک باشد، با استفاده از نرم افزار پلاکسیس بدست آمده و با گراف های رو و آرمیتاج مقایسه شده اند. به همین منظور خروجی این نرم افزار با آزمایش های بار شمع و هم چنین مقایسه گردیده است. rocket خروجی مهمترین نرم افزار تخصصی در این زمینه به نام 97 پس از ارائه روش های تجربی و عددی به طراحی سوکت پایل برای احداث مصلی مهدیه اهواز به کمک روشهای فوق پرداخته و سپس نتایج این روشها با یکدیگر مورد بررسی و مقایسه قرار می گیرد. همچنین در این پایان نامه روش های انتقال بار محوری از سوکت پایل به سنگ احاطه کننده آن توسط نرم افزار پلاکسیس به دست آمده و با روشهای انیل و حسن و کیم و همکاران مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که روش های تجربی و عددی استفاده شده در این پایان نامه انطباق بسیار خوبی با یکدیگر دارند ولی بنا به مزیت هایی چون سرعت، دقت و مطالعات بر روی پارامترهای موجود در طراحی استفاده از روش های عددی ارجحیت دارد.