عوامل متعددی بر موفقیت صادرات در شرکت های صادراتی اثرگذار است. نوع جهت گیری استراتژیک شرکت به عنوان یکی از مهم ترین آن ها می باشد. سازمان ها از انواع جهت گیری های استراتژیک به منظور تطبیق قابلیت هایشان با تقاضاهای محیطی و نهایتا کسب مزیت رقابتی استفاده می کنند. یکی از این انواع، فعال بودن در مقابل انفعالی بودن است. فعال بودن با درک مدیریتی مبنی بر این که سازمان می تواند از طریق تحلیل نظام مند فرصت ها و تهدیدها، مقصدش را تحت تاثیر قرار دهد، تعریف می شود و در مقابل انفعالی بودن بیانگر سطوح پایین تحلیل تقاضا و تحقیق بازار در سازمان است. انتظار می رود که شرکت های صادراتی با جهت گیری استراتژیک فعال، موفقیت بیشتری را در امر صادرات تجربه کنند و همچنین دارا بودن جهت گیری استراتژیک انفعالی موفقیت صادرات شرکت را مخدوش کند. بر این اساس مدل مفهومی تحقیق تبیین شد و 4 فرضیه مبتنی بر آن شکل گرفت.جامعه ی آماری تحقیق، شرکت های صادراتی واقع در شهر مشهد بود که با توجه به اطلاعات اتاق بازرگانی، تعداد آن به 125 عدد می رسید. یک نمونه ی 34 تایی به روش نمونه گیری تصادفی از این جامعه گرفته شد. از پرسش نامه به عنوان ابزار جمع آوری اطلاعات استفاده شد و روایی محتوای آن توسط اساتید مرتبط مورد تایید قرار گرفت. برای سنجش پایایی آن از آلفای کرونباخ استفاده شد. ضریب کرونباخ آن به میزان 0.73 محاسبه شد. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل رگرسیون استفاده شد.با انجام تحلیل رگرسیون، تاثیر مثبت جهت گیری استراتژیک فعال بر موفقیت صادرات در سطح معنی داری 0.05 مورد تایید قرار گرفت و میزان این تاثیر 1.63 محاسبه شد. همچنین تاثیر مثبت جهت گیری استراتژیک فعال بر انتظار موفقیت آتی صادرات نیز در سطح معنی داری 0.05 مورد پذیرش قرار گرفت که مقدار آن 1.622 بود. در مقابل تاثیر منفی جهت گیری استراتژیک انفعالی بر موفقیت صادرات و انتظار موفقیت آتی صادرات در سطح معنی داری 0.05 مورد تایید قرار نگرفت.