تصادف یا اتفاق از دیرباز به عنوان عاملی در خلق اثر هنری حضور داشته است. از اوایل قرن بیستم، با توجه به شرایط تاریخی و اجتماعی به این مقوله به طور جدی و قاطعانه به عنوان عنصری مهم در خلق آثار هنری توجه شده است. دادائیست ها و سورئالیست ها از اولین جنبش هایی بودند که از این مهم برای آفرینش آثار خود بهره جسته اند. اما در زمینه عکاسی نیز اتفاق حضوری چشمگیر دارد. آنچه پیش بینی کرده ایم به گونه ای دیگر ظهور می یابد و یا به ناگاه با لحظه ای روبرو می شویم که انتظارش را نداشته ایم. لحظه ها از پی هم می آیند و می گذرند و اتفاقات شکل می گیرند، اما در این میان با حضور آگاهانه عکاس است که لحظه قطعی به ثبت می رسد و ماندگار باقی می ماند. لحظه قطعی؛ لحظه ای که همه چیز به گونه ای عالی حضور می یابد. ذن شیوه ای شرقی است که ما را به سکون و سکوت فرا می خواند. سکون و سکوتی که درون و برون را یکی می کند و حضور را چشمگیر. حضور در لحظه لحظه ی هستی، لحظه ای که حضور آگاهانه ما را می طلبد؛ لحظه ی قطعی. این رساله به نقش اتفاق در هنر و به خصوص هنر عکاسی می پردازد و از دیدگاه طریقت ذن ما را به حضور آگاهانه تر و خلق ماندگارتر فرا می خواند.