نام پژوهشگر: علیرضا حسابی نامقی

بررسی اثرات سطوح مختلف عنصر روی بر عملکرد و ایمنی همورال در جوجه های گوشتی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان - دانشکده کشاورزی گنبد 1388
  سمیه شربت دار   محمود شمس شرق

این آزمایش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف عنصر روی بر عملکرد و پاسخ ایمنی همورال در جوجه های گوشتی انجام شد. به هر یک از 5 تیمار آزمایشی تعداد 5 تکرار و به هر تکرار 10 جوجه خروس گوشتی سویه راس 308 اختصاص یافت. پرندگان با جیره بر پایه ذرت – تریتیکاله تغذیه شدند. جیره های آزمایشی شامل: جیره پایه (شاهد) و جیره های حاوی 40، 80، 120 و 160 میلی گرم در کیلوگرم روی بود. داده های آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی تجزیه واریانس شدند. نتایج آزمایش نشان داد که در کل دوره (42- 0 روزگی) پرندگان تغذیه شده با جیره های حاوی 120 میلی گرم در کیلوگرم روی و جیره شاهد به ترتیب دارای بیشترین و کمترین افزایش وزن بودند (05/0p<). در این آزمایش بین تیمارهای مختلف از لحاظ مصرف خوراک تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0p>). نتایج نشان می دهد که بیشترین میانگین مربوط به تیمار حاوی 40 میلی گرم در کیلوگرم و کمترین آن برای تیمار حاوی120 میلی گرم در کیلوگرم روی بدست آمدکه اختلاف این دو گروه معنی دار بود(05/0p<). نتایج تیتر آنتی بادی نیوکاسل نشان می دهد که بین تیمارها در 17 و 23 روزگی تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0p>). در رابطه با تیتر آنتی بادی علیه برونشیت در 13 روزگی کمترین تیتر بدست آمده مربوط به تیمار شاهد و بیشترین آن مربوط به تیمار حاوی160 میلی گرم در کیلوگرم روی بود که اختلاف این تیمار با سایر تیمارها معنی دار بود(05/0p<). در 19 روزگی پایین ترین و بالاترین تیتر به ترتیب برای تیمار حاوی40 میلی گرم و تیمار حاوی160 میلی گرم در کیلوگرم روی بدست آمد که این تیمار دارای اختلاف معنی داری با سایر تیمارها بود (05/0p<). در تیتر آنتی بادی srbc اولیه (24 و 30 روزگی) اختلاف معنی داری بین تیمارها مشاهده نشد (05/0p>). در srbc ثانویه در 36 روزگی بهترین تیتر مربوط به تیمار 40 میلی گرم وکمترین آن برای تیمار حاوی160 میلی گرم در کیلوگرم روی بود که اختلاف بین آن ها معنی دار بود (05/0p<). اما در 42 روزگی بین تیمارها اختلاف معنی داری مشاهده نشد (05/0p>). بیشترین و کمترین میزان روی سرم در 21 روزگی به ترتیب در تیمار شاهد و تیمار حاوی 120 میلی گرم در کیلوگرم روی مشاهده شد. در این حالت بین تیمار حاوی 40 میلی گرم و 120میلی گرم در کیلوگرم روی با سایر تیمارها اختلاف معنی داری وجود داشت(05/0p<). تیمار حاوی 40 میلی گرم در کیلوگرم روی بیشترین میزان روی سرم را در 42 روزگی نشان داد (05/0p<). به طور کلی این نتایج نشان داد که تیمار حاوی 120 میلی گرم در کیلوگرم روی با داشتن افزایش وزن بیشتر، بهترین ضریب تبدیل غذایی را داشت. همچنین تیمارهای حاوی 40 و 160 میلی گرم در کیلوگرم روی، به ترتیب ایمنی بیشتری را در مقابل srbc و برونشیت نشان دادند.

بررسی اثرات کلرید آمونیم و کلرید پتاسیم بر روی جوجه های گوشتی تحت استرس گرمائی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه فردوسی مشهد 1375
  علیرضا حسابی نامقی   جواد آرشامی

چکیده ندارد.