اصطلاح خانه دیجیتالی که امروزه واژه ای فنی - اجتماعی شده است، معیار و میزانی از همراه بودن مردم یک کشور در استفاده از دست آوردهای نوین ارتباطات و فناوری اطلاعات می باشد. یکی از رسالتهای مهم سیاست گذاران و حاکمان کشورهای در حال توسعه در راستای کاهش شکاف دیجیتالی با کشورهای پیشرفته، ایجاد زیرساخت های ارتباطات و فناوری اطلاعات و تأمین محتوای اطلاعاتی برای همه اقشار مردم در محدوده جغرافیایی آن کشور است، بدین معنا که همه افراد در آن کشور امکان دسترسی به منابع و امکانات به اشتراک گذاشته شده جهانی را با رعایت نظارت بر محتوا داشته باشند. شبکه مخابراتی نسل آتی یا ngn (next generation network) که بر مبنای تکنولوژی انتقال پاکتی اطلاعات پی ریزی میگردد، پاسخگوی پهنای باند مورد نیازسرویسهای آتی( اعم از صوت و ویدئو و دیتا و اینترنت و مانند آنها ) می باشد. مشترکین مخابراتی بر اساس معیارهایی همچون علاقه، مطابقت با روند تکنولوژی، استانداردهای زندگی، قیمت و ... در مورد خرید یا عدم خرید یک سرویس تصمیم می گیرند. با توجه به اینکه ارائه سرویسهای جدید شبکه ngn ، در حجم و تنوع مناسب ، نیازمند بستری با ظرفیت مناسب میباشد، هدف از این تحقیق شناسایی سرویسهای مورد تقاضای مشترکین مخابراتی و تعیین اولویت آنها بر اساس شناسایی ساختار تصمیم گیری مشترکین و بکمک تکنیک داده کاوی میباشد. در این پایان نامه ابتدا مشترکین مخابراتی با کمک تکنیک های داده کاوی خوشه بندی گردیده اند و سپس بکمک نمودار درختی، ساختار تصمیم گیری هریک از خوشه ها در استفاده از سرویسهای مخابراتی و تخمین این نیازها در شبکه آتی مدلسازی شده است. در نتیجه این تحقیق، مشترکین مخابراتی بلحاظ الگوی برقراری ارتباط و هزینه کارکردشان به چند گروه اصلی تقسیم شده اند و بر اساس هویت هر گروه، سرویسهای مورد تقاضای آنها تعیین، و حجم نسبی تقاضا برای هر دسته از سرویسهای مخابراتی تعیین گردیده است. نتایج دلالت برآن دارند که الگوهای استفاده از شبکه در کاربریهای مختلف براحتی از بکدیگر قابل تشخیص هستند. همچنین در محیط تحقیق بیش از نیمی از کاربران از نوع کاربری خانگی هستند.