در پی سنتز مشتقات سیلیله ای از 2-هیدروکسی اتیل متاکریلات به نام منومر 2- پروپنوئیک اسید، 2- متیل-2- [(تری اتیل سیلیل) اکسی] اتیل استر و ترکیب کراسلینک 2- پروپنوئیک اسید، 2- متیل-2- [دی متیل وینیل سیلیل) اکسی] اتیل استر (ca1)و نیز سنتز ترکیب کراسلینک دیگری به نام 1 و 2 بیس (وینیل فنیل) اتان (ca2) ، هیدروژلهای جدیدی با استفاده از این منومرها و متاکریلیک اسید (maa) و دو ترکیب دیگر به نام منومر وینیل بیس (تری متیل سیلیلوکسی) متیل سیلان و عامل کراسلینک آلیل متاکریلات (ca3) ، به روش پلیمریزاسیون رادیکالی سنتز شد. داروی مزالازین (5-آمینو -2-هیدروکسی بنزوئیک اسید) بر روی هیدروژلهای مذکور بارگیری شده و میزان رهاسازی دارو از طریق هیدرولیز آنها در دو محیط بافری مشابه با شرایط فیزیولوژیکی بدن یعنی ( محیط معده با 1= ph و محیط روده با 4/7= ph ) بررسی گردید. در قسمت دیگر پروژه ، ترکیب کراسلینک سیلیله جدیدی از پارا متیل استایرن به نام پارا (دی متیل وینیل سیلیل) متیل استایرن و همچنین یک منومر سیلیله جدید از پارا هیدروکسی بنزوئیک اسید به نام پارا (دی متیل وینیل سیلیلوکسی) بنزوئیک اسید سنتز شد. نهایتاً در قسمت آخر به سنتز کوپلیمرهایی از مونومر وینیل بیس (تری متیل سیلیلوکسی) متیل سیلان با سایر منومرها به نسبت های مختلف با حضور ca1 و بررسی برخی ویژگیهای مکانیکی این کوپلیمرها پرداخته شد .