نام پژوهشگر: محمدامیر کریمی

بررسی اثر تغذیه تناوبی جیره های حاوی اسیدهای چرب بلند زنجیره غیراشباع با چند پیوند دوگانه (pufa) با جیره حاوی پیه گاو و مکمل آنتی اکسیدان بر روی غنی سازی و ماندگاری گوشت در جوجه های گوشتی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده کشاورزی 1387
  مصطفی سعادتمند طرزجان   فرید شریعتمداری

به منظور بررسی اثر تغذیه تناوبی و آنتی اکسیدان بر روی ترکیب اسیدهای چرب بافت ماندگاری گوشت، آزمایشی به مدت 34 روز و از روز یازدهم دوره پرورش تا روز 44 انجام گردید. برای انجام این تحقیق طول دوره آزمایشی به دو دوره مساوی 17 روز تقسیم گردید. برای انجام این آزمایش، از سه جیره آزمایشی استفاده گردید. جیره اول حاوی 5 درصد از منابع امگا-3 (روغن ماهی و روغن کانولا به نسبت 1 به 1) و 100 واحد بین المللی از آلفا-توکوفرول استات و ppm 40 روی آلی و جیره دوم مشابه با جیره اول بوده با این تفاوت که فاقد آنتی اکسیدان (آلفا-توکوفرول و روی آلی) بود و جیره سوم که در واقع جیره شاهد است، فاقد روغن غیر اشباع بوده و بجای آن از 5/5 درصد از پیه گاو استفاده شده است. لازم به ذکر است که از ابتدا دوره پرورش تا روز 10، از جیره استارتر یکسان برای تمام گروه های آزمایشی استفاده شده است. سه گروه آزمایشی اول، از جیره آزمایشی اول و سه گروه آزمایشی دوم از جیره آزمایشی دوم استفاده کردند. تیمار اول در دوره اول (هفده روز اول) و تیمار دوم در دوره دوم (هفده روز دوم) و تیمار سوم در کل دوره از جیره آزمایشی اول استفاده کردند. تناوب در دوره های آزمایشی تیمارهای چهارم تا ششم، مشابه با تیمارهای اول تا سوم بود، با این تفاوت که در آن از جیره پایه دوم استفاده گردید. گروه های آزمایشی که در آنها تناوب در جیره اعمال شده بود (در دوره هایی که از جیره های آزمایشی اول و دوم استفاده نمی کردند) و گروه آزمایشی هفتم از جیره شاهد استفاده می کردند. نتایج نشان داد که خوراک مصرفی در ابتدای دوره در گروههای آزمایشی مصرف کننده منابع امگا-3 به طور معنی داری کاهش یافته است. خوراک مصرفی کل تیمار شاهد از سایر تیمارها بیشتر بود که دارای اختلاف معنی داری با تیمار های مصرف کننده جیره دوم (تیمارهای 4، 5، 6) بود. افزایش وزن کل و افزایش وزن در دوره 28 تا 37 روزگی بین تیمارها اختلاف معنی داری داشته و کمترین مقدار خوراک مصرفی مربوط به تیمار پنجم بود. همچنین منابع امگا-3 بطور معنی داری ضریب تبدیل را بهبود بخشید. مصرف منابع امگا-3 مقدار محتوای چربی حفره بطنی را کاهش و وزن کبد را افزایش داده است. مصرف جیره حاوی منابع امگا-3 و آنتی اکسیدان باعث افزایش عیار پادتن علیه تیتر آنتی بادی شد. بیشترین مقدار کلسترول و تری گلیسرید مربوط به تیمار هفتم و کمترین مقدار کلسترول مربوط به تیمار سه تیمار اول بود. در حالی که مقدار hdl در تیمار سوم بیشترین مقدار بوده و دارای اختلاف معنی داری با سایر تیمارها بود. جایگزینی جیره پیه گاو در انتهای دوره بطور معنی داری محتوای اسیدهای چرب امگا-3 بافت را کاهش داد در حالی که این کاهش در تیمارهایی که در دوره پایانی از منابع امگا-3 استفاده کرده بودند کمتر بود. مکمل آلفا-توکوفرول باعث افزایش محتوای اسیدهای چرب غیر اشباع نسبت تیمارهای بدون این مکمل شده بود. محتوای آلفاتوکوفرول در بافت به طور معنی داری تحت تاثیر طول دوره مصرف قرار گرفت. محتوای روی در بافت در تیمار سوم به طور معنی داری بیشتر از سایر تیمارها بود. نتایج ماندگاری گوشت نیز نشان داد که هم تناوب و هم مکمل آنتی اکسیدان بر روی ماندگاری گوشت موثر بود.