یکی از جالب ترین پرسش ها در فیزیک نظری، آنتروپی سیاه چاله ها می باشد. برای فهم ویژگی های آماری آنتروپی سیاه چاله ها، وجود یک نظریه ی گرانش کوانتومی ضروری است. نظریه ی ابرریسمان یکی از بهترین نامزدها برای گرانش کوانتومی است. این نظریه دستاوردهای مهمی در توضیح آنتروپی سیاه چاله ها داشته است. گمان می رود که یک نظریه ی شگفت آور 11 بعدی تمام پنج نظریه ی ابرریسمان را در برگیرد، این نظریه به نظریه ی m شهرت دارد. نظریه ی m به عنوان یک نامزد گرانش کوانتومی، ممکن است به بررسی بیشتر آنتروپی سیاه چاله ها کمک نماید. معلوم شده که نظریه ی m در انرژی های پایین با یک نظریه ی ابرگرانش در 11 بعد توصیف می شود. برای معادلات حرکت ابرگرانش 11 بعدی دو حل ویژه به نام های m2 وm5 وجود دارد. به نظر می رسد که این دو، موجودات بنیادی نظریه ی m باشند. ما در این پایان نامه مروری بر نظریه ی ریسمان و ارتباط آن با نظریه ی m خواهیم داشت. همچنین درباره ی حل های غشاهای m2، m5 و با استفاده از قاعده ی تابع هماهنگ، در مورد حالت های متقاطع متعامد bps آن ها بحث خواهیم کرد. علاوه بر این با استفاده از قاعده ی ساده ای، غشاهای متقاطع فرین را به غشاهای متقاطع غیر فرین تعمیم خواهیم داد. در پایان نیز روش تابع آنتروپی سن را معرفی می کنیم و با استفاده از آن، آتروپی پیکربندی متقاطع از غشاهای m2 و m5 را در حد ابرگرانش و هم برای تصحیح مرتبه محاسبه خواهیم کرد.