معمولاً سرمایش مغناطیسی بر اساس تغییر آنتروپی ، بوسیله اثر یک میدان مغناطیسی بر یک ماده پارامغناطیسی یا مغناطیسی تولید می گردد. در این مقاله یک مدل فیزیکی برای بستری از یک سیستم سرمایش مغناطیسی ارائه شده است. سیستم های گوناگونی برای استفاده عملی از این پدیده ابداع شده است که یکی از مهم ترین آنها سرمایش مغناطیسی فعال تجدید شونده می باشد. بستر مورد اشاره جامد متخلخلی بوده که سیال انتقال حرارت درون آن جاری است و برای ساده سازی مسئله دو محیط جامد و سیال بصورت دو لایهً مجزای همجوار مدل سازی و بر این اساس معادلات حاکم به صورت یک بعدی تدوین شده اند که شامل دو معادله انرژی به هم وابسته می باشند. برای حل معادلات حاصل از انفصال روش تکرار به خدمت گرفته شده و در نهایت توزیع دما در هر محیط طی یک دوره از سیکل حاصل شده است. با این مدل سایر پارامتر های سیستم مثل بار سرمایشی و ضریب عملکرد پیش بینی و نتایج حاصل از محاسبات در حد امکان با اطلاعات تجربی موجود مقایسه شده اند. در مرحله بعد فرض جدیدی جهت جایگزینی محیط متخلخل با یک بستر غیر متخلخل چند لوله ای مطرح شده است. پس از جایگذاری روابط مناسب بر جریان و بستر چند لوله ای به مقایسه نتایج حاصل با نتایج بستر متخلخل پرداخته شده که با افت کارکرد و ظرفیت سرمایش در بستر غیر متخلخل، با توجه به کاهش سطح تبادل حرارت و باالطبع کاهش میزان انتقال حرارت ناشی می گردد، که گزارش شده اند.