هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی دیدگاههای متخصصان درباره تمرکز زدایی برنامه ریزی درسی و ارائه ی الگوی مناسب برای کاهش تمرکز در نظام برنامه ریزی درسی می¬باشد. به همین منظور جامعه آماری شامل تمام استادان و دانشجویان دکترا در رشته های برنامه ریزی¬ درسی در دانشکده های روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه های علامه طباطبایی، تهران، تربیت مدرس، تربت معلم و شهید بهشتی انتجاب شدند؛ سپس نظرها و دیدگاه¬های جامعه آماری مورد نظر که شامل 54 متخصص می¬باشند مورد بررسی قرار گرفت. ابزارپژوهش پرسشنامه¬ی محقق ساخته می¬باشدکه پرسشنامه مورد استفاده، براساس مطالعات پیشین، هدف تحقیق و به عبارتی بر مبنای مطالعات نظری طراحی شده است. از طرف دیگر این پرسشنامه ها در اختیار اساتید راهنما، مشاور و همچنین متخصصان و کارشناسان قرار گرفته و نظر صاحبنظران درخصوص روایی آن مثبت بوده است. پس از اجرای پرسشنامه¬ی مقدماتی(36 سوالی) ضریب پایایی پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفت که به طور کلی نتایج حاصل از بررسی اعتبار و پایایی پرسشنامه مرحله مقدماتی نشان داد که ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شده(36 سؤال و 23 پاسخ دهنده) برابر 0/87 است. ضریب پایایی محاسبه شده برای پرسشنامه نهایی(30 سوال و 54 پاسخ دهنده) برابر 0/94 بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده¬ها از روش¬های آماری توصیفی استفاده شده است. در تجزیه و تحلیل توصیفی داده¬ها جداول توزیع فراوانی و درصدها و همچنین شاخص¬های گرایش مرکزی و گرایش پراکندگی مربوط به هر یک از سؤالات و همچنین برای هر یک از ارکان تمرکززدایی برنامه ریزی درسی به طور جداگانه ارائه شده است. به همین ترتیب برای هر یک از ارکان تمرکززدایی برنامه ریزی درسی، نمودارهایی ترسیم و گزارش گردیده است. همچنین در پایان با استفاده از آزمون رتبه¬ای فریدمن به اولویت بندی هر کدام از سؤالات هر یک از ارکان تمرکززدایی برنامه ریزی درسی (شامل هدف، اصول و روش) پرداخته شده است. یافته¬ها نشان می¬دهد که حدود 90-80 درصد متخصصان در مورد ارکان تمرکززدایی برنامه ریزی درسی (شامل هدف، اصول و روش) موافق یا کاملاً موافق بوده¬اند. در پابان نیز الگویی جهت کاهش تمرکز برنامه¬ریزی¬درسی ارائه شده است.این الگو براساس مطالعات پیشین و بررسی دیدگاه-های متخصصان با در نظر گرفتن آمادگی معلمان جهت کاهش تمرکز در برنامه¬ریزی¬درسی ارائه شده است.