پروتئین سرکوب کننده ی توموریpml به واسطه ی جابجایی کروموزومی ( 15،17) در بیماران مبتلا به لوسمی پرومیلوسیتیک حاد شناسایی گردید، که زیر وا حد ساختار های تحت هسته ای اجسام پرومیلوسیتیک می باشد. این اجسام به علت دخالت در اعمال حیاتی گونا گون همانند سرکوبگری تومور، پاسخ های ضد ویروسی، ترمیم dna وتنظیم رونویسی، تکثیر سلولی، اپاپتوزیس وپیری سلولی وغیره، مورد توجه می باشند. هدف اصلی این جستجو، بررسی احتمال بروز ژن pml و وجود این اجسام در سلول جنسی نر و پاسخ به این سوال بود که آیا احتمال دارد سلول های پدری رونوشت pml را به نتاج منتقل نمایند؟ در این راستا از موش های نر اسپرم جمع آوری گردید و rna تام آنها استخراج شد. بدنبال آن در طی واکنش رونوشت برداری معکوس و زنجیره ای پلیمراز با استفاده از پرایمرهای اولیه وثانویه قطعه مورد نظر مشخص گردید . نتایج هم نشان دهنده حضور رونوشت pml و هم مشخص کننده ایزوفرم موجود در اسپرم بودند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که ایزوفرم نوع یک ایزوفرم موجود در اسپرم بالغ موش می باشد. با بررسی وجود پروتئین pml با روش ایمونوسیتوشیمی و میکروسکوپ ایمونوفلورسانس آشکار گشت که اجسام pml در اسپرم شکل نگرفته اند. در نهایت می توان گفت که احتمال انتقال رونوشت pml از طرف سلول جنسی پدری به نتاج وجود خواهد داشت .