به طور کلی زنان امید به زندگی بیشتری از مردان دارند که می تواند متأثر از شرایط بیولوژیکی آنها باشد. امید به زندگی سالم زنان نیز از مردان بیشتر است ولی به نظر می رسد که زنان، مخصوصاً در کشورهای کمتر توسعه یافته و توسعه نیافته، به نسبت طول عمری که دارند از امید به زندگی سالم بیشتری برخوردار نیستند. این موضوع حاوی این نکته است که در این کشورها برابری جنسیتی رعایت نمی شود و در حق زنان اجحاف صورت می گیرد. در این پژوهش به بررسی رابطه نابرابری جنسیتی با شکاف جنسیتی امید به زندگی سالم در چندین سال می پردازیم.مطالعه حاضر تحلیلی و از نوع همبستگی می باشد. داده های لازم برای متغیر امید به زندگی سالم از گزارش های سازمان جهانی بهداشت استخراج شده است. داده های مربوط به نابرابری جنسیتی نیز هر ساله توسط سازمان ملل متحد که به صورت گزارش های توسعه انسانی منتشر می شوند انتخاب شده اند. دوره تحلیلی مورد نظر سال های 2001 تا 2004 است. در پایان با استفاده از آزمون همبستگی و تحلیل رگرسیون به بررسی رابطه بین دو متغیر اصلی پرداخته شد. یافته های این مطالعه نشان می دهد بین شاخص های آموزشی ، اقتصادی، درآمد زنان( متغیرهای مربوط به نابرابری جنسیتی) با فاصله جنسیتی امید به زندگی سالم رابطه همبستگی مثبت معنی داری وجود دارد. بین شاخص های سیاسی زنان با فاصله جنسیتی امید به زندگی سالم رابطه آماری معنی داری وجود ندارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که شاخص آموزش پیش بینی کننده معنی دار فاصله جنسیتی امید به زندگی سالم است. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه حاکی از اهمیت متغیر های اقتصادی – اجتماعی در سلامت می باشد.