هدف: سوء رفتار با کودکان و نوجوانان مسأله ای است که جدا از رنج آور کردن زندگی حال و آینده ی آنان و اثرات منفی و مشکل سازی که بر آنها خواهد داشت، هزینه های گزافی را جهت درمان آثار و عوارض کودک آزاری بر جامعه تحمیل می کند. از همین روی با توجه به اهمیت دوره نوجوانی، بحرانی بودن آن، لزوم سازگاری اجتماعی و نیز احتمال روی آوردن نوجوانان به رفتارهای پرخطر و ایجاد مشکلات رفتاری در آنان، بررسی عواملی که در شکل گیری این رفتارها می توانند موثر باشند، کاری ضروری و مهم است. هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه ی بین آزاردیدگی در خانواده و مشکلات رفتاری در دانش آموزان دبیرستانی شهر کرمانشاه می باشد. مواد و روش: این پژوهش مطالعه ای مقطعی و از نوع همبستگی است و با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله ای انجام پذیرفته است. حجم نمونه ی پژوهش 193 نفر است که از 6 دبیرستان دخترانه و پسرانه سطح شهر کرمانشاه انتخاب شده اند. پرسشنامه های ysr و casrs به ترتیب برای سنجش مشکلات رفتاری و آزاردیدگی استفاده شدند.یافته ها: آزاردیدگی در خانواده با مشکلات رفتاری کلی، مشکلات برونی سازی و مشکلات درونی سازی، همبستگی مستقیم و معناداری داشت. این رابطه هم در پسران و دختران و هم در حالت کلی مورد تأیید قرار گرفت. هرکدام از زیر مقیاس های کودک آزاری شامل: آزاردیدگی عاطفی، جسمانی، از نوع غفلت و جنسی نیز با مشکلات رفتاری دارای همبستگی مثبت و معناداری بودند. نتایج تحلیل رگرسیون حاکی از این بود که آزاردیدگی جنسی و آزاردیدگی عاطفی پیش بینی کننده های معنادار مشکلات رفتاری کلی می باشند.نتیجه گیری: بین آزاردیدگی در خانواده و مشکلات رفتاری، هم بطور کلی و هم در تمام زیرمقیاس ها رابطه وجود دارد.