نظام آموزشی در فرآیند آموزش رفتارهای مسئولانه و مناسب زیست محیطی می تواند وسیله ای برای تغییر دانش، نگرش و مهارتهایی باشد که نسل آتی، برای رویارویی با بحران های حاد زیست محیطی بدان نیازمند است. لذا پژوهش حاضر با هدف سنجش میزان رفتار های سازگار با محیط زیست دانش آموزان پایه پنجم مقطع ابتدایی با روش توصیفی از نوع پیمایشی مقطعی اجرا گردید تا معلوم دارد که آموزش و پرورش با عنایت به رسالتش، چقدر در ایجاد توانایی در تصمیم گیران آینده برای بکارگیری رویکردهای مسئولانه زیست محیطی، موفق عمل کرده است؟ جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان پایه پنجم مقطع ابتدایی نواحی چهارگانه شهرستان کرج در سال تحصیلی 88 – 87 بودند. با عنایت به حجم 24103 نفری جامعه پژوهش، با استفاده از جدول مورگان 377 آزمودنی به عنوان نمونه پژوهش با اعمال شیوه نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند: بدین ترتیب که در ابتدا به نسبت جمعیت دانش آموزان هر ناحیه جمعا 12 دبستان مشخص شد و سپس از دفتر آمار هر دبستان نفرات نمونه به روش سیتماتیک گزینش گردیدند. جهت آگاهی از چگونگی عملکردهای مسئولانه زیست محیطی آنها، پرسشنامه ای محقق ساخته مشتمل بر 37 سوال بسته – پاسخ در مقیاس لیکرت، تدوین گردید. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه از طریق اظهارنظر تنی چند از متخصصان آموزش و محیط زیست بررسی و تایید گردید. همچنین آلفای کرونباخ آن 0.80 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از دو روش آماری توصیفی و استنباطی استفاده گردید. در آمار توصیفی به محاسبه درصد، میانگین، انحراف معیار، ترسیم جداول و نمودار پرداخته شده است و در آمار استنباطی برای آزمون سوالات از آزمون تی تک نمونه استفاده گردید. نتایج تجزیه و تحلیل نشان می دهد که دانش آموزان در پایان مقطع ابتدایی در زمینه: - اطلاعات اساسی زیست محیطی، معضلات و نیز پیچیدگی آنها و حفاظت از محیط زیست، شناخت لازم را کسب نموده اند. - انجام رفتارهای مسئولانه زیست محیطی که کنش – واکنش آموخته شده ای است، و مشارکت در فعالیت های مرتبط با محیط زیست، راغبند. - نگرش محیط مدارانه کسب نموده و به تمامی اشکال محیط زیست ارزش قائل هستند. - اما ادراک ها و اطلاعات مخدوش و غلطی هم کسب کرده اند که ممکن است منجر به بروز رفتارهای غیر مسئولانه گردد.