هدف تحقیق حاضر بررسی اثر یک جلسه تمرین مقاومتی با شدت های مختلف و حجم های یکسان برمیزان متابولیسم استراحت و اکسیژن مصرفی اضافی پس از ورزش می باشد. به همین منظور تعداد 12 مرد دانشگاهی با میانگین سن (1/1 ± 92/21)،قد (55/4 ± 17/175) و وزن (5/7±74/69) به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و در دو مرحله آزمون شرکت نمودند.هر دو مرحله آزمون(شدت 50 و 75% 1rm)در مورد اندازه گیری های rmr وepocوrer به بخش های پیش آزمون و پس آزمون تقسیم شدند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی tهمبسته و تست t مستقل تجزیه و تحلیل شدند.نتایج نشان دادکه مقادیر vo2 بعد از هر دو برنامه ورزش مقاومتی نسبت به مقادیر vo2 پایه(بر حسب میلی لیتر دردقیقه)در طی 90 دقیقه بعداز ورزش افزایش داشت و این افزایش برای هر دو مرحله معنی دار بود(001/0=p).با وجود این epoc کل در مرحله شدت 75% 1rm به طور معنی داری از مرحله شدت 50% 1rm بیشتر بود.همچنین rmr در هر دو مرحله ، در 15 ساعت پس از ورزش نسبت به rmr روز قبل افزایش قابل ملاحظه ای داشت که این افزایش در مرحله شدت 50%1rm معنی دار(02/0=p)و در مرحله شدت 75%1rm نزدیک به معنی داری(062/0=p) بود.مقادیر rer بعد از هر دو برنامه ورزش مقاومتی نسبت به مقادیر rerپایه در طی 90دقیقه بعد از ورزش کاهش معنی داری داشت(001/0=p).مقادیر rer دراندازه گیری های rmrروز دوم نسبت به روز اول، در هر دو مرحله آزمون کاهش معنی داری داشت(001/0=pبرای مرحله50%1rm و006/0=pبرای مرحله 75%1rm) و این نشان دهنده تغییر سوبسترا به سمت استفاده بیشتر از چربی ها، در روز بعد از هر دو جلسه تمرین می باشد . بنابراین می توان گفت که انجام ورزش های مقاومتی با شدت های 50 و75 درصد از یک تکرار بیشینه برای کاهش ویا تثبیت وزن موثر می باشند.