هدف از انجام این تحقیق، بررسی دیدگاه دانش آموزان مقطع راهنمایی شهر اهواز نسبت به درس تربیت بدنی می باشد.روش تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع راهنمایی نواحی چهارگانه شهر اهواز در سال تحصیلی 87-88 می باشد (4126=n). که از این تعداد 356 نفر بطور تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند(4126=n). ابزار اندازه گیری در این تحقیق پرسشنامه محقق ساخته بر اساس مقیاس لیکرت (چهارگزینه ای) می باشد. پایایی این پرسشنامه به روش آزمون آلفای کرونباخ محاسبه شد (0/76=α). روایی پرسشنامه با استفاده از تحلیل عاملیbartlets test انجام و مقدارkmo90% گزارش شد. روایی محتوایی پرسشنامه نیز با نظرخواهی از پانزده نفر از اساتید دانشکده و دانشجویان کارشناسی ارشد، مورد تایید قرارگرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی و آمار استنباطی (آنالیز واریانس یک راهه، آزمون خی دو) استفاده و در سطح معنی داری (5%= α) مورد بررسی قرارگرفت. نتایج تحقیق نشان داد، به طور متوسط 30% پدران و 18% مادران در فعالیت های ورزشی مشارکت دارند 67% دانش آموزان بجز تربیت بدنی مدارس در فعالیت های ورزشی خارج از مدرسه نیز مشارکت دارند، ولی مشارکت پسران بیشتر از دختران می باشد. به طور کلی دیدگاه دانش آموزان دختر و پسر مقطع راهنمایی شهر اهواز نسبت به درس تربیت بدنی مثبت و خیلی خوب می باشد. از دیدگاه دانش آموزان، معلمان تربیت بدنی زن اهمیت بیشتری به درس تربیت بدنی می دهند و81% دختران و 52% پسران بیان کردند که معلمشان به درس تربیت بدنی اهمیت می دهد. آزمون فرضیه های تحقیق نشان داد : بین دیدگاه دانش آموزان دختر و پسر مقطع راهنمایی شهر اهواز نسبت به درس تربیت بدنی تفاوت معناداری وجود ندارد)622/0=(p. بین پایه تحصیلی و دیدگاه دانش آموزان نسبت به درس تربیت بدنی رابطه معناداری وجود دارد(001/ =p)و دانش آموزان پایه اول نسبت به پایه سوم دیدگاه مثبت تری به درس تربیت بدنی دارند. همچنین بین دیدگاه دانش آموزان نسبت به درس تربیت بدنی در نواحی مختلف شهر اهواز تفاوت معنا داری وجود دارد(000/=p).