مقدمه: نانوتکنولوژی به فناوری نانو اطلاق می شود. که ابعادی در حدود 1 تا 100 نانومترمی باشد . نانو مواد ویژگی هایی دارند که در مقایسه با مواد شیمیایی با ترکیب مشابه اما درشت تر، اثر سمی بیشتری دارند. در آزمایش های مقایسه ای ترکیب، شکل و سایزهای مختلف نانو نقره نشان داده شده است که اثرات توکسیکی متفاوت دارند. افزایش تقسیمات سلولی ، استرس اکسیداتیو وآپوپتوزیز یا مرگ سلولی با اثرات سمی نانو نقره در ارتباط است. بنابراین هدف این مطالعه بررسی اثرات نانو ذره نقره بر بافتهای کبد، طحال، ریه وکلیه می باشد. روش کار: در این مطالعه تجربی 50 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار(5گروه ده تایی) در قالب گروههای تجربی و کنترل مورد بررسی قرار گرفتند.و نانو ذره نقره 70 نانومتر با مقادیر 25/0-5/0-1و2میلی گرم بر کیلو گرم به صورت دهانی به مدت 15 روز دریافت کردند.در پایان روز پانزدهم از سینوس اوربیتال گوشه داخلی چشم رات ها خونگیری به عمل آمدو سطوح اسیدهای صفراوی و اوره خون به وسیله ی اتوانالیزور اندازه گیری وآنالیز مفاهیم آماری تفاوت بین گروههای آزمایش شده و گروههای کنترل، به روش واریانس یکطرفه وتست تکمیلی tukey با نرم افزار spss16.0. مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی تغییرات پاتولوژی موش های هر گروه پس از 15 روز اندامهایی مثل ریه، کبد، کلیه، طحال در آورده شده این اندام ها برای آزمایشات بعدی هیستوپاتولوژی نگهداری و به روش(h&e ) رنگ آمیزی شده و پس از قرار گیری بر روی لام با میکروسکوپ نوری اینورت مشاهده گردید. نتیجه: به طور کلی می توان گفت که اثر نانو ذره نقره برروی هر یک از بافتهای کبد،طحال کلیه ریه که در این بررسی مورد مطالعه قرار گرفتند قابل ملاحظه بود و تغییرهای حاصله نشانگر آسیب های سلولی و بافتی می باشد. اثر حاصله به علت افزایش رادیکال های آزاد و تحریک استرس اکسیداتیو است و همچنین شاخصهای بیو شیمیایی اوره و اسیدهای صفراوی نیز افزایش یافته بود. نتیجه گیری: بررسی های پاتولوژیکی نشان داد که بافت های مذکور خونریزیری، نکروز و آپوپتوز مشاهده گردید و در آزمایشات بیوشیمیایی اوره و اسیدهای صفراوی افزایش معنی داری داشته است.

نانوذرات اکسید آهن به عنوان عنصر ایجاد کننده ی تضاد در mri و همچنین گرمادرمانی سلول های سرطانی استفاده های گسترده ای دارند. با این وجود اثرات این نانو ذرات روی سلامتی انسان به طور کامل بررسی نشده است. در این تحقیق اثرات نانو ذرات اکسید آهن روی بافت تیروئید و هورمون های تیروئیدی (t3 و t4) همچنین بافت کبد و آنزیم های کبدی ( alp، alt وast ) در موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار مورد بررسی قرار گرفت. موش ها در سه گروه تجربی، روزانه و به مدت 15 روز، نانوذرات اکسید آهن را با غلظت های µg/kg20،µg/kg50 و µg/kg150 که در یک میلی لیتر آب مقطر حل شده بود، توسط لوله ی گاواژ دریافت کردند. گروه کنترل نیز روزانه مقدار یک میلی لیتر آب مقطر دریافت کرد. غلظت سرمی آنزیم هایalp وalt در گروه های دریافت کننده ی دوز حداقل و متوسط نسبت به گروه کنترل تغییر معنی داری را نشان نداد. اما غلظت سرمی alp و alt در گروه دریافت کننده ی دوز حداکثر نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری را نشان داد. همچنین غلظت سرمی آنزیم ast در گروه های دریافت کننده ی دوز متوسط و حداکثر نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری را نشان داد. نتایج این تحقیق و بررسی بافت شناسی کبد نشان داد که احتمالا نانو ذرات اکسید آهن با تخریب سلول های هپاتوسیت و با تاثیر بر نفوذ پذیری غشای سلول های کبدی غلظت سرمی آنزیم ها را تغییر می دهند. همچنین غلظت سرمی هورمون t3 در گروه های تجربی و کنترل تغییر معنی داری نشان نداد. اما غلظت سرمی هورمون t4 در گروه تجربی دریافت کننده ی دوز حداکثر نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری را نشان داد. نتایج نشان می دهد که نانوذرات اکسید آهن در غلظت های بالا باعث مهار اعمال آندکرینی محور هیپوفیز-هیپوتالاموس شده و موجب بروز اختلال در عملکرد غده ی تیروئید می شود. به نظر می رسد که نانو ذرات اکسید آهن در غلظت بالا(µg/kg150) اثر سمی روی کبد و تیروئید دارند.

بیماری واریکوسل با رشد و نمو ناقص بیضه ای، علائم درد و کاهش باروری همراه است. مکانیسم مولکولی که طی آن باروری تحت تأثیر قرار می گیرد به طور واضح شناخته نشده است. احتمالاً dna اسپرم که برای لقاح و بارورسازی طبیعی ضروری است، در مردان نابارور واریکوسل تخریب شده است. در هسته اسپرم ساختار به شدت فشرده شده کروماتین توسط بیان ژن های tnp وprm تأمین می شود، بنابراین هرگونه تنظیم نادرست در بیان این ژن ها باعث اسپرم زایی غیرطبیعی و درنتیجه ناباروری می شود. هدف از این مطالعه، ارزیابی ارتباط بین جهش های ژن tnp1 و اگزون 1 از ژن tnp2با بیماری واریکوسل در بیماران نابارور ایرانی است. آنالیز ارتباط بین جهش در ژن tnp1 و اگزون 1 از ژن tnp2، با فنوتیپ واریکوسل توسط تکنیک های pcr-sscp و تعیین توالی dna، در 82 فرد نابارور واریکوسل و 80 فرد کنترل انجام شد. آنالیز این بیماران، یک تغییر پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی g.ivs1+75t>c در ناحیه اینترون ژن tnp1 و دو جانشینی تک نوکلئوتیدی در مکان های g.c342>t و g.c432>t در ژن tnp2 را شناسایی کرد. ما این جانشینی ها را به ترتیب در 15، 22 و 17 فرد بیمار مشاهده کردیم در صورتیکه در افراد کنترل یافت نشدند. هیچ کدام از این جانشینی ها در مطالعات قبلی گزارش نشده و هر سه جدید بودند. تأثیر این جانشینی های تک نوکلئوتیدی در ناحیه اینترونی ژن tnp1 و ناحیه اگزونی ژن tnp2 و همچنین نقش آن ها در بیان این ژن ها هنوز قابل بحث است.

چکیده ندارد.