سبک زندگی از واژه هایی است که ذهن تعداد بیشماری از اندیشمندان و مشفقان حوزه علوم اجتماعی و انسانی را به خود مشغول نموده است؛چرا که نداشتن روش مشخص برای افرادی که در یک جامعه زندگی می کنند ابهام آوری های زیادی به دنبال دارد و به طور مستقیم بر سرنوشت آنها تاثیر گذار است. فرهنگ،اخلاق،اقتصاد وخانواده سهم به سزایی در طلوع و غروب امت ها داشته و دارند؛ این عامل به طور ویژه در عرصه سبک زندگی اسلامی نقش آفرینی می نمایند.به گونه ای که میزان ماندگاری و پیشرفت سبک زندگی اسلامی با درآمیختگی این عناصر نسبت مستقیم دارد.به دیگر سخن،چنانچه در سبک زندگی اسلامی به این عوامل مهم توجه شایانی صورت پذیرد، ماندگاری و پیشرفت آن میسورتر می نُماید.از این رو،بر مسلمانان است،افزون بر درک این چهار مولفه به طور عام،نقش آفرینی آن را در عرصه شکوفایی و بارورسازی سبک زندگی به طور ویژه، دریافته و از پی آن، راهکارها و اصول مدیریتی با صبغه دینی را برای حفظ،ماندگاری و پیشرفت سبک زندگی اسلامی بیابند؛چراکه پویایی و شکوفایی هر جامعه مرهون مدیریت مدبرانه و حکیمانه ای است،که بتواند جامعه را از تنگناها و کژتابی های فرهنگی رهایی بخشیده و بستر رشد و بالندگی شهروندان را فراهم سازد.بدیهی است،سودمندترین مرجع برای دستیابی به چنین درکی،گنجینه ماندگار قرآن کریم و رهنمودهای گرانسنگ معصومان? می باشد.بنابراین این نوشتار در پی آن است،با رویکردی تحلیلی – توصیفی، و از بستر آموزه های اسلام چیستی سبک زندگی اسلامی و نقش جریان مدیریت در توسعه آن را مورد واکاوی قرار دهد.