این تحقیق به بررسی« تحلیل اعاده دادرسی طاری در آئین دادرسی مدنی » می پردازد. اعاده دادرسی طاری از طرق فوق العاده شکایت از احکام است و مختص مواردی است که در راستای دادرسی، یکی از طرفین دعوا حکمی را به صورت قطعی صادر شده به عنوان دلیل ابراز و طرف دیگر و طرف دیگر دعوا که حکم به عنوان دلیل به ضرر وی استناد گردید، نسبت به آن حکم درخواست اعاده دادرسی می کند. در حقوق ایران، اعاده دادرسی اصلی مرود بررسی قرار گرفته است لیکن اعاده دادرسی طاری، کمتر مورد تببیت و بررسی قرار گرفته است که در این پایان نامه، سعی می شود جهات مختلف آن مورد بررسی قرار گیرد. دراین تحقیق، که به روشی توصیفی کتابخانه ای انجام شده است ،پژوهشگر ابتدا در قالب بخش اول یعنی کلیات ، مقدمه ، اهمیت تحقیق و پرسش ها و فرضیه های تحقیق را آورده است. بخش دوم این تحقیق به مرور مفاهیم و پیشینیه تاریخی موضوع اختصاص یافت و بخش سوم به درآمدی آثار و جهات اعاده دادرسی و بخش چهارم آئین رسیدگی و مراجع صالح به رسیدگی به اعاده رسیدگی پرداخته و در نهایتاین تحقیق با نتیجه گیری و پیشنهادها خاتمه یافته است.