تعارفات کنش های گفتاری هستند که افراد در زندگی روزمر? خود به منظور برقراری دوستی یا تداوم روابط مسالمت آمیز به کار می برند. ساز و کار تعارف مختص زبان انگلیسی یا هر زبان دیگری نیست و پدیده ای است جهانی و در همه زبانها حضور دارد. تفاوتی که از این نظر در زبانها و فرهنگ ها وجود دارد مربوط به پاسخ به این کنش گفتاری در گفتمان است. این مطالعه به بررسی تنوع پاسخ های انگلیسی و عربی به کنش گفتاری تعارف در میان زبان آموزان عراقی می پردازد. این پژوهش همچنین نقش و تأثیر متغیر غیر زبانی جنسیت را در میان پاسخ-های افراد شرکت کننده بررسی می کند. علاوه بر این دو هدف، بررسی شواهد دانش منظورشناختی زبان عربی در میان پاسخ های انگلیسی یکی دیگر از اهداف این مطالعه قلمداد می شود. برای انجام پژوهش موردنظر و به منظور گرد آوری داده ها از پرسشنام? تکمیل گفتمان استفاده شد (dct). شرکت کنندگان تحقیق حاضر، 100 نفر از دانشجویان عرب زبان عراقی (50 نفر مرد و 50 نفر زن) مشغول به فراگیری زبان در مقطع کارشناسی از دانشگاه بابل عراق بودند. برای جمع آوری داده های عربی از نسخ? ترجمه شد? عربی استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از چارچوب پیشنهادی هربرت (1986) طبقه بندی شد. نتایج حاصل نشان داد که عراقی ها تمایل بیشتری به موافقت کردن با کنش گفتاری در زبان انگلیسی می باشند تا در زبان عربی. همچنین نتیجه گرفته شد که متغیر جنسیت در نوع ونحو? جواب به تعارف موثر می باشد. به طوری که شرکت کنندگان مونث نسبت به جنس مخالف خود به ظرز چشمگیرتری از عبارات کلیشه ای مختص زبان استفاده کردند. از طرف دیگر، به نشان? عدم پذیرش تعارف مردان بیشتر سکوت را اختیار کردند و این در حالی است که زنان از راهبرد سوال پرسیدن بیشتر بهره جستند. با بررسی داده های عربی، مشخص شد که متغیر جنسیت، به جز در یک مورد (praise upgrade)، تاثیر معناداری در تنوع و تعداد پاسخ ها نداشته است. نتایج این پژوهش همچنین نشان داد که دانشجویان زبان انگلیسی عراقی به طرز چشمگیری از دانش منظورشناسی عربی در پاسخ به این تعارف ها بهره جسته اند. از نقطه نظر کاربردهای آموزشی ، نتایج بدست آمده میتواند در زبان آموزی و یادگیری آن وهمچنین در ارتقاء سطح دانش پمنظورشناسی فراگیران زبان انگلیسی مفید واقع شود. کلید واژه: تعارف، پاسخ تعارف، انتقال دانش منظورشناختی، آزمون تکمیل گفتمان تعارفات کنش های گفتاری هستند که افراد در زندگی روزمر? خود به منظور برقراری دوستی یا تداوم روابط مسالمت آمیز به کار می برند. ساز و کار تعارف مختص زبان انگلیسی یا هر زبان دیگری نیست و پدیده ای است جهانی و در همه زبانها حضور دارد. تفاوتی که از این نظر در زبانها و فرهنگ ها وجود دارد مربوط به پاسخ به این کنش گفتاری در گفتمان است. این مطالعه به بررسی تنوع پاسخ های انگلیسی و عربی به کنش گفتاری تعارف در میان زبان آموزان عراقی می پردازد. این پژوهش همچنین نقش و تأثیر متغیر غیر زبانی جنسیت را در میان پاسخ-های افراد شرکت کننده بررسی می کند. علاوه بر این دو هدف، بررسی شواهد دانش منظورشناختی زبان عربی در میان پاسخ های انگلیسی یکی دیگر از اهداف این مطالعه قلمداد می شود. برای انجام پژوهش موردنظر و به منظور گرد آوری داده ها از پرسشنام? تکمیل گفتمان استفاده شد (dct). شرکت کنندگان تحقیق حاضر، 100 نفر از دانشجویان عرب زبان عراقی (50 نفر مرد و 50 نفر زن) مشغول به فراگیری زبان در مقطع کارشناسی از دانشگاه بابل عراق بودند. برای جمع آوری داده های عربی از نسخ? ترجمه شد? عربی استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از چارچوب پیشنهادی هربرت (1986) طبقه بندی شد. نتایج حاصل نشان داد که عراقی ها تمایل بیشتری به موافقت کردن با کنش گفتاری در زبان انگلیسی می باشند تا در زبان عربی. همچنین نتیجه گرفته شد که متغیر جنسیت در نوع ونحو? جواب به تعارف موثر می باشد. به طوری که شرکت کنندگان مونث نسبت به جنس مخالف خود به ظرز چشمگیرتری از عبارات کلیشه ای مختص زبان استفاده کردند. از طرف دیگر، به نشان? عدم پذیرش تعارف مردان بیشتر سکوت را اختیار کردند و این در حالی است که زنان از راهبرد سوال پرسیدن بیشتر بهره جستند. با بررسی داده های عربی، مشخص شد که متغیر جنسیت، به جز در یک مورد (praise upgrade)، تاثیر معناداری در تنوع و تعداد پاسخ ها نداشته است. نتایج این پژوهش همچنین نشان داد که دانشجویان زبان انگلیسی عراقی به طرز چشمگیری از دانش منظورشناسی عربی در پاسخ به این تعارف ها بهره جسته اند. از نقطه نظر کاربردهای آموزشی ، نتایج بدست آمده میتواند در زبان آموزی و یادگیری آن وهمچنین در ارتقاء سطح دانش پمنظورشناسی فراگیران زبان انگلیسی مفید واقع شود. کلید واژه: تعارف، پاسخ تعارف، انتقال دانش منظورشناختی، آزمون تکمیل گفتمان