طبیعت در اشعار نیما از درون و طبیعتش می تراود و جاری و زنده است و درست مانند خود طبیعت صادقانه پاک و بکر است. از شاعر پرورده ی طبیعت سرسبز مازندران در هر بابی سخن می گوید کوه و جنگل دور یا خواسته ناخواسته در میان سخن او ظاهر می شود دریا و جنگل همچنان عمیق و گسترده در روح شاعر طبیعت جای کرده اند. اما نیما براساس دیدگاه خاص خویش براساس روح بی آلایش و پاک بسیار حساس بیشتر جهانی فکر می کند و به انسان نظر دارد ایده ی اومانیستی (انسان دوستی) به روشنی در اشعارش جلوه گر است و میزان تاثیر و تحولات اجتماعی و سیاسی و محیط در سروده های وی از این جنبه قابل بررسی است.

ماده اصلی اشعار،آن هم نه همه تخیل است و ارائه معنای واحد به شیوه های مختلف به یاری تخیل را بیان نامیده اند؛ بنابراین شاعران و نویسندگان با استفاده از عناصر خیالی«تشبیه، استعاره، مجاز و کنایه» به خلق آثار ادبی پرداخته اند و یکی از این آثار ادبی ارزشمند مصیبت نامه ی عطار می باشد که شاعر با استفاده از صورخیال به خصوص تشبیه و کنایه به آن پرداخته تا ضمن تجلی زیبایی های ساختاری آن، دست یابی به مضامین زیبا و ارزشمندش نمایان گردد. عطار در این شاهکار فکری و ژرف ترین اثر عرفانی خویش از عنصر کنایه بیشتر از تشبیه استفاده نموده است و به جهانهایی از تجربه عرفانی دست یافته است که در دیگر آثار او نیست. وی در این اثر، سوکنامه تبار انسان و اضطراب های بیکران و مشکلات ازلی و ابدی بشر را سروده است که از این چشم انداز، می توان گفت سوکنامه تبار آدمی است. نگارنده کوشیده است تشبیهات و کنایه های موجود در مصیبت نامه عطار را استخراج کند و نوع تشبیه وارکان آن را تجزیه و تحلیل کرده و انواع کنایه های این اثر را بررسی نماید که حاصل کار را در این پژوهش به علاقه مندان شعر و ادب نشان بدهد.

این پژوهش به بررسی ، تبیین و تحلیل انواع و اشکال نوستالژی در اشعار پروین پرداخته که در آغاز زندگی ، سبک شاعری و اقتضائات زمان او ارائه شده و سپس به ریشه شناسی نوستالژی ، تعاریف نوستالژی ، نوستالژی و ادبیات ، نوستالژی در مکتب ادبی رمانتیک ، نوستالژی و خاطره با زیر بخش های «خاطره ی فردی» ، «خاطره ی جمعی» ، «خاطره ی جمعی شاعر» و نوستالژی دوری از وطن(غم غربت) پرداخته شده است و در ادامه نوستالژی در اشعار پروین اعتصامی از دو جنبه فردی و اجتماعی مورد بررسی ، توصیف و تحلیل قرار گرفته. که جنبه های فردی آن شامل مواردی از قبیل : غم ستمگری فلک ، غم فنای جهان و گذران عمر ، یاد مرگ ،غم غربت ، غم فراق ، غم بازگشت به گذشته و نوستالژی ر رجوع به اصل و... می شود و جنبه های اجتماعی آن شامل مواردی از قبیل : غم و رنج تهیدستی و فقر (= مردم اندیشی) ، غم و درد یتیمی ، غم تبعیض طبقاتی می گردد.

این پایان نامه به تبیین نوستالژی در گلستان وبوستان سعدی پرداخته است: نگارنده در آغاز پس از ارائه مجملی در باب زندگی نامه سعدی و تبیین جنبه های عرفانی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی بوستان و گلستان وی به تبیین انواع نوستالژی در دو حیطه فردی و اجتماعی در دو کتاب بوستان و گلستان پرداخته که نوستالژی فردی در گلستان شامل: اسیری- افسردگی- فراق– مرگ- گرایش به گذشته- پیری- رجوع به مبدأ و اصل و آرکاییسم(= باستان گرایی) می باشد و نوستالژی اجتماعی در گلستان شامل دو مقوله غم و رنج فقر توده های محروم(= مردم اندیشی) و نوستالژی ناشی از ظلم و ستم می باشد. همچنین نوستالژی فردی در بوستان شامل نه محور: مرگ-یتیمی- افسردگی - فراق - رجوع به اصل - پیری و گذشت جوانی غربت و کارکردهای زبانی نوستالژیک در اشعار سعدی است که این کارکردها هم سه محور واژه های نوستالژیک در بوستان سعدی- ایماژهای شعری بوستان و رنگ در بوستان را شامل می شوند. نوستالژی اجتماعی در بوستان شامل دو محور مردم آمیزی و شفقت بر موجودات و فقر و بینوایی می باشد.

هنجارگریزی از ارکان اصلی مکتب فرمالیسم به شمار می رود.این اصطلاح که نخستین بار توسط ویکتور شکلوفسکی ـ فرمالیست معروف روسی ـ با مقاله ی «هنر به منزله ی شگرد» مطرح شد، حاکی از برانداختن پرده ی عادت از مقابل دیدگان مخاطبان است به گونه ای که خواننده یا شنونده واقعیات اشیا را به شکلی تازه دریافت کند. هنجار گریزی در بر گیرنده ی شیوه هایی می شود که زبان شعر را از زبان نثر ممتاز می سازد و موجب «رستاخیز واژگان» می شود. بدین معنی که کلمات در زبان روزمره طوری به کار می روند که عادی و مرده اند و توجه مارا جلب نمی کنند، ولی در شعر، این مردگان زندگی می یابند و هنر شاعر در این است که به این کلمات مرده جان می بخشد و علاوه بر ایجاد شعریت در کلام خود، باعث لذت ادبی مخاطب می شود. هنجارگریزی گاهی موجب «برجسته سازی» در کلام و آشنا زدایی می گردد.

گلستان سعدی و دن کیشوت سروانتس، به اعتباری گفتمان انتقادی و اعتراضی هستند که در بطن جامعه نهفته است و نویسندگان این آثار به نیت آگاه ساختن اجتماع از این امر و نیز اصلاح و تغییر امور، در صدد بازتاب و انعکاس آن در آثار خود هستند. این دو اثر در ویژگی های متعددی چون بهره مندی از زبان طنز و توجه ویژه به سفر، همسو هستند؛ از حیث محتوا نیز، هر دو پژواک اعتراض و عدالت خواهی در جامعه هستند.شباهت های متعدد در سبک، شیوه ی بیان و روش داستان پردازی همچنین انتقاد و عدالت شباهت در مقدمه پند ها و اندرزهای هر دو کتاب و تغزل و موتیف ها و مضامین مکرر میان آثار سعدی و سروانتس، بوستان سعدی و دن کیشوت سروانتس نیز دنیای پاک و بکر و دست نخورده ای است از زیبایی ها،که سراسر آرمانی می باشد؛که در آن همه به کام دل خویش می رسند.دنیای پارسایی و پرهیزگاری،همراه با معیارهای ارزشمند،در محیطی سراسر احساس که انسان آن طوری که بایسته است می باشد نه آن طوری که هست،به تصویر کشیده شده است. شهر آرمانی این دو انسان وارسته کاملاَ دوست داشتنی،سرشار از فضیلت های اخلاقی است.آن فضیلت هایی که از آن با نام های شجاعت،حکمت،عفت و عدالت،همه وقت و هر لحظه در آسمانشان در حد اعتدال پرتوافکنی دارد. در این جستار بر آنیم محتوای گلستان و بوستان سعدی را با دن کیشوت سروانتس مورد بررسی قرار دهیم و شباهت ها و تفاوت های این آثار را ذکر کنیم.

چکیده هنجارشکنی در شعر امروز، از روش های مهم و تا حدی از مولفه های ساختاری آن است که شاعر با توجه به تجزیه وتحلیل های خود به این ویژگی(هنجارشکنی) دست می یابد و با شکستن هنجارها، خود به گونه ای هنجار آفرینی می کند. هنجارشکنی درواقع رویکردی است که قاعده های متعارف را هم به لحاظ محتوایی و هم به لحاظ شکلی و ساختاری در شعر بر هم می زند و هم به توسعه ی زبان شعری و زیبایی کلام در شعر پرداخته و هم لذت ادبی و تأمل مخاطب را افزونی بخشیده است. این ساختارشکنی و هنجار گریزی که از ارکان اصلی مکتب فرمالیسم است نخستین بار توسط ویکتور شکلوفسکی فرمالیست معروف روسی با مقاله ی «هنر به منزله ی شگرد» مطرح شد که یکی از موثرترین روش های برجستگی زبان و آشنایی زدایی در شعر است که بسیاری از شاعران ازجمله سید علی صالحی در اشعار خود از آن بهره برده اند. سید علی صالحی از شاعران بزرگ معاصر است که باوجود خدمات بسیاری که به شعر معاصر داشته و همچنان نیز دارد چندان مورد لطف و عنایت پژوهش گران زبان و ادبیات فارسی قرار نگرفته. او پایه گذار جریان شعری موج ناب بود و باوجوداینکه دوام زیادی نداشت تأثیر به سزایی در اندیشه ی شاعران سبک نیمایی از خود به جای نهاد. او جنبش ادبی شعر گفتار را بنیان نهاد که در پی آن غریب به دو دهه است که تمام شاعران معاصر به روش این شاعر ، اشعارشان تقطیع می شود. در بیشتر اشعار سید علی صالحی هنجارشکنی به وضوح به چشم می خورد و به علت مشخصات سبکی که دارد سرشار از انواع هنجار گریزی ها می باشد که در این جستار به شناخت بهتر این مقوله می پردازیم و سپس بحث را در برخی از اشعار سید علی صالحی موردبررسی قرار خواهیم داد: فصل اول، به روش تحقیق اختصاص یافته است. فصل دوم، مروری بر زندگی و آثار سید علی صالحی و همچنین جریان های شعری او می باشد. فصل سوم، به معرفی هنجار گریزی و همچنین انواع آن می پردازیم ازنظر زبان شناسان و همچنین پیشینه آن می پردازیم . فصل چهارم، به تجزیه وتحلیل هنجار گریزی در اشعار سید علی صالحی خواهیم پرداخت.

ادبیات کودک و نوجوان گونه ای از ادبیات است که جداسازی آن از بخش های دیگر ادبیات با سن مخاطبان آن انجام می شود. ادبیات دینی کودک و نوجوان در مقوله ادبیات کودک و نوجوان قرار می گیرد. ادبیات کودک و نوجوان نیز به مجموعه خواندنی های رسمی کودکان و نوجوانان اطلاق می شود. ادبیات اخلاقی شامل نوشته هایی می شود که موضوع و مضمون اصلی آنها مذهب و باورهای اعتقادی باشد. البته ایمان به ادیان الهی، باور به وجود خالق هستی و ... در این دسته جای می گیرد. به عبارت دیگر هر کدام از آثاری که برای کودکان بر اساس حکمت در نظام هستی و لزوم وجود آفریدگار برای خلقت و هدفمند بودن آفرینش نوشته شده باشد، در دسته ادبیات اخلاقی کودک و نوجوان قرار می گیرد. هدف پژوهش حاضر استخراج درون مایه ها و موضوع های دینی مذهبی موجود در آثار نویسندگان و شعرای حوزه ادبیات کودک در دهه هشتاد در آثار منتشر شده کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بوده است.رویکرد پژوهش حاضر توصیفی- تفسیری، روش داده یابی اسنادی و روش داده کاوی تحلیل محتوای قیاسی و استقرایی بوده است.

در این پژوهش جایگاه اندیشه‏های مذهبی در شعر دو شاعر بزرگ و برجسته ادبیات فارسی – فردوسی و سعدی- مورد بررسی قرار گرفته است. با مشخص کردن ابیاتی از شاهنامه و بوستان که بیانگر اندیشه های مذهبی این دو شاعر بودند و تحلیل و توصیف آنها و مقایسه با اعتقادات این شاعران مشخص گردید، علی رغم اشتراکاتی که در مورد رابطه خدا با انسان و این که رابطه ای ویژه است که تمامی روابط موجود در هستی حول محور آن شکل گرفته است با هم دارند ، با توجه به اینکه به دو نحل? مذهبی متفاوت تعلق دارند اعتقادات مذهبی آنها بر افکارشان بی تاثیر نبوده و به اقتضای موضوع بحث خواسته و یا ناخواسته در گفتارشان(شعر) راه یافته و نمود پیدا کرده است، فردوسی اگرچه شاعری مسلمان و پیرو مذهب معتزلی اندیشه های مذهبی او بی تاثیر از مذاهب پیش از اسلام نبوده. سعدی نیز در خلق اشعار خویش به این نکته بذل توجه داشته است؛ اگرچه اندیشه‏های مذهبی در اشعار سعدی به مراتب بیشتر برگرفته از آموزه‏های ناب اسلامی و مذهب اشعری او می‏باشد.