چکیده هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی مشاوره ی گروهی مبتنی بر رویکرد ارتباطی ستیر بر فرسودگی زناشویی و میل به طلاق زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره ی شهر اشنویه در سال 1393 بود. در این پژوهش از روش تحقیق نیمه تجربی به شیوه پیش آزمون- پس آزمون با گروه های آزمایشی و کنترل، استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق کلیه مراجعین (زوجین ) اعم از مراجعان خود ارجاعی که به مراکز مشاوره شهرستان اشنویه واقع در استان آذربایجان غربی در سال 92-93رجوع کرده بودند. شیوه ی نمونه گیری این پژوهش، نمونه گیری هدفمند می باشد. با استفاده از تکمیل کردن پرسشنامه ی خود گزارش دهی فرسودگی زناشویی و میل به طلاق و مصاحبه از طریق مشاور با زوجینی که تمایل به همکاری داشتند از این جامعه 40 زوج (20زوج گروه آزمایش و 20 زوج گروه کنترل) انتخاب شدند اما به دلیل ریزش در گروهها تعداد زوجین به 15 زوج در هر گروه تقلیل یافت . ابزارهای پژوهش حاضر شامل آزمون های پرسش نامه ی میل به طلاق ومقیاس فرسودگی زناشویی بر روی هر دوگروه آزمون شد و مشاوره ی گروهی مبتنی بر رویکرد ارتباطی ستیر به مدت 7 جلسه ی 60دقیقه ای در هفته در مورد گروه آزمایش اعمال شد و اما گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت ننمود یک هفته بعد از خاتمه ی آموزش پس آزمون بر روی هر دو گروه انجام گردید. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری و تحلیل کواریانس تفاوت معناداری را در نتایج حاصل از پس آزمون دو گروه آزمایش و کنترل، نشان داد. بدین معنی که میزان متغیرهای وابسته در آزمودنی های گروه آزمایش به طور معناداری نسبت به گروه کنترل کاهش یافت(001/0>( p. پس می توان نتیجه گیری نمود که مشاوره ی گروهی مبتنی بر رویکرد ارتباطی ستیر در کاهش فرسودگی زناشویی و میل به طلاق زوجین مراجعه کننده تاثیر گذار بوده است. کلید واژه ها: رویکرد ارتباطی ستیر، فرسودگی زناشویی، میل به طلاق.