در این پایان نامه به دنبال حداقل کردن زمان تاخیر قطارها از طریق ساخت یک مدل بهینه سازی زمان بندی حرکت قطارها می باشیم. مسئله زمان بندی مورد بحث در این پایان نامه شامل یک مسیر تک خطه و دارای ترافیک مختلط ( مسیر تردد قطارهای مسافری و باری ) می باشد ورودی های مدل شامل خصوصیات شبکه ریلی، نوع قطارها، ... و خروجی های آن زمان سیر بهینه مجموع قطارها به تفکیک هر قطار، ایستگاه های تلاقی و ایستگاه های نماز قطارها... می باشد. هدف مدل کمینه کردن مجموع تاخیر قطارهای مذکور در رفت و برگشت است. مسئله زمانبندی تعریف شده در این مدل یک مسئله برنامه ریزی خطی توام با اعداد صحیح می باشد. محدودیت ها بطور کلی به پایه که الزاماً در تمام مسائل زمانبندی حرکت قطارها باید رعایت شوند و خاص که به جهت افزایش میزان کاربردی بودن مورد استفاده قرار می گیرند تقسیم شده است. در بخش اعتبارسنجی، مدل ارائه شده جهت یک مسیر ریلی با دو سناریو توسط نرم افزار لینگو اجرا و نتایج آن تحلیل شده است. خروجی های مدل نشان می دهد افزایش تعداد خطوط قبول و اعزام در ایستگاه های این بخش از شبکه ریلی موجب ایجاد امکان توقف همزمان قطارهای هم جهت شده که مورد استفاده نیز واقع می گردد، لذا زمان تاخیرات و سیر قطارها کاهش می یابد. همچنین افزایش فواصل زمانی اعزام قطارها به میزان قابل توجهی تاخیرات و زمان سیر قطارها را کاهش می دهد. در انتها نیز پیشنهاداتی در خصوص موارد و نحوه کار علاقه مندان به استفاده از نتایج به دست آمده در این پایان نامه، ارائه شده است.