حق تقدم یکی از موضوعات مهم و با اهمیت در حقوق مالکیت صنعتی است. در هر کشوری فرایند حق تقدم جزء حقوق داخلی آن کشور محسوب می شود و امتیازاتی از طرف کشور مربوطه در اختیار فرد مبتکر قرار می گیرد. در صورتی که ثبت اختراع و علامت جنبه ی بین المللی داشته باشد از حقوق بین المللی برخوردار شده، سایر کشورها را از داخل و تصرف در آن منع می کند. حق تقدم در موضوع ثبت اختراع موضوع مهمی است که در آن کلیه تقاضانامه ها با مدت زمان حق تقدم بر کلیه تقاضانامه های مشابه یا تقریباً مشابهی که در آن کشور توسط هر شخص ثالثی ثبت شده باشد اولویت و حق تقدم دارد. هدف از این مقاله بررسی حق تقدم ناشی از ثبت اختراع در کنوانسیون پاریس و قوانین ایران می باشد.