برای توسعه گردشگری نیاز مبرم به امنیت اقتصادی و اجتماعی دیده می شود ، تا جاییکه این امر یکی از کلیدی ترین مسائل پیش رو در توسعه گردشگری است ؛ بطوریکه طی چند سال اخیر در کشورهایی که از لحاظ امنیت سقوط داشته اند با کاهش چشمگیر رونق صنعت گردشگری همراه بوده اند. بحث امنیت در گردشگری از فازهای مختلفی تشکیل شده است که بقا و پایداری توسعه گردشگری در گرو تأمین امنیت است. مناطق مرزی که به لحاظ شرایط استراتژیک نظامی و جدایی از چرخه صنعت داخلی کشور نمونه های بارزی از شهرهای محروم از نظر اقتصادی است که همواره نیازمند شهرهای اطراف و شهرهای پیشرفته تر کشور بوده اند. این مناطق به دلیل کمبود امکانات و عدم سرمایه گذاریهای مناسب همواره از نقاط محروم کشور محسوب میشوند. احساس امنیت نشأت گرفته از وجود امنیت اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و موارد دیگر است. در تحقیق حاضر برای یافتن وجود احساس امنیت مولفه های امنیت اقتصادی و اجتماعی موردبررسی قرار گرفت وبا مورد بررسی قرار دادن ساکنین شهرستان مریوان وگردشگران از لحاظ شاخص های اجتماعی و اقتصادی، با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه پرداخته شد. تحلیل داده ها نشان می دهد که احساس امنیت اجتماعی و اقتصادی در منطقه موردمطالعه جهت ورود گردشگران وجود ندارد اما بین احساس امنیت اجتماعی و احساس امنیت اقتصادی و تمایل گردشگران جهت مسافرت دوباره به منطقه موردمطالعه رابطه معناداری وجود دارد. نتیجه آنکه به علت تک بعدی بودن اقتصاد در منطقه و نبود آموزش و اطلاع رسانی های لازم راجع به بنگاه های گروهی و زودبازده، رویکرد مردم نیز به سمت اقتصاد مبتنی بر درآمدهای مرزی می باشد که این خود از عوامل اصلی نبود احساس امنیت اقتصادی در منطقه موردمطالعه می باشد. کلیدواژه: امنیت، توسعه گردشگری، شهرستان مریوان