حقوق بشر یکی از مباحث مهم در حوزه حقوق بین الملل می باشد، در این تحقیق به حقوق کودک که جزء لاینفک حقوق بشر است پرداخته شده است. به رسمیت شناخته شدن حقوق افراد منجر به صدور اعلامیه جهانی حقوق بشر(1948) شد که در این اعلامیه حقوق بنیادین تمام افراد بدون در نظر گرفتن سن، جنس، رنگ، مذهب و... مورد حمایت قرار گرفت؛ مواد (1، 2، 3، 4، 16، 22، 23، 26) حقوقی از قبیل حق حیات، منع بردگی، حق تشکیل خانواده، توجه به تکامل شخصیت، حق داشتن شغل و برخورداری از سطح معیشت کافی برای سلامتی و رفاه را مورد شناسایی قرار داده است و در ماده 25 به حقوق مادران و کودکان توجه ویژه ای شده است. بدنبال اعلامیه جهانی حقوق بشر، حقوق بنیادین کودکان به صورت مجزا در کنوانسیون حقوق کودک (1998) که کاملترین سند بین المللی حقوق کودکان می باشد، مورد حمایت قرار گرفت. در این تحقیق سعی شده است با تکیه بر بررسی مواد مندرج در اسناد بین المللی بالاخص منشور و کنوانسیون حقوق کودک و با در نظر داشتن این که مهمترین هدف کنوانسیون پایه ریزی کردن تمام امور کودکان بر پایه منافع عالی کودکان می باشد و با دقیق شدن در مواد (3، 5، 6، 12، 19، 24،27، 28، 28، 31 و 34) به این نتیجه رسید که علاوه بر مواد مندرج در منشور، حقوقی از قبیل: حق بر تحصیل، حق بر سلامتی و حق رهایی از فقر نیز برای کودکان بنیادین تلقی می شود و وقتی کودک ازدواج میکند تمامی این حقوق مورد نقض قرار می گیرد. و از آنجایی که هدف امنیت انسانی در معنای کنونی، حمایت و توانمندسازی افراد از طریق مورد شناسایی قرار دادن حقوق بنیادین بشر، ارتقاء سطح کیفی زندگی افراد و دستیابی به توسعه انسانی می باشد. محقق در نظر دارد مسئله ازدواج کودکان را به عنوان مانعی برای دستیابی امنیت انسانی به اهدافش، معرفی کند.