در این پایان نامه ویژگی های منحصر به فرد امام علی(ع) که موجب شده است آن حضرت(ع) به عنوان سرسلسله صوفیان کانون توجّه قرار بگیرد، مورد بررسی قرار گرفته است. این بررسی به شیوه کتابخانه ای و تا پیش از دوره صفویه محدود شده است. بدین منظور در فصل اوّل از منزلت و مقام عرفانی حضرت(ع) و اصحاب خاص او چون سلمان فارسی، کمیل بن زیاد و حسن بصری بحث شده است و در فصل دوم جایگاه آن حضرت(ع) در سلسله های تصوف تا پیش از صفویه مورد بررسی قرار گرفته است. رهیافت این تحقیق که در نتیجه بدان اشاره شده این است که انعکاس ویژگی های منحصر به فرد امام علی(ع) در تاریخ تصوف، تا پیش از صفویه، زمینه ساز ظهور تشیع در ایران و نزدیکی تصوف و تشیع به یکدیگر شده است؛ تا آنجا که برخی خاستگاه واحد برای هر دو قائل شده اند.