تمجید به منزله کنش گفتار می تواند بازتاب ارزش های اجتماعی در فرهنگ باشد. در این پژوهش سازوکارهای تمجید و پاسخ به آن درمیان دانشجویان دانشگاه های تهران بررسی گردیده است. این پژوهش، اطلاعات بیشتری را درخصوص ساختار تمجید و پاسخ به آن در پاره گفتارهای واقعی در میان فارسی زبانان فراهم کرده است. داده های پژوهش به طور تصادفی در طول پنج ماه با استفاده از روش میدانی و با مشاهده این رخداد به طور طبیعی گردآوری شده اند. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داده است که دانشجویان از یک رشته الگوهای نحوی تکراری و قابل پیش بینی استفاده می کنند و نیز دانشجویان زن نسبت به دانشجویان مرد گرایش بیشتری به تمجید کردن، دارند (66?). همچنین درمیان زنان و مردان این گرایش عام وجود دارد که بیشتر، زنان مورد تمجید قرار می گیرند (83?). همچنین یافته های تحقیق حاکی ازآن است که در پاسخ به تمجید، دانشجویان بیشتر تمایل دارند که تمجید را بپذیرند (44.4?).