به منظور بررسی تاثیر سرعت تجزیه پذیری منابع نشاسته برعملکردگاوهای شیری هلشتاین دراوایل دوره شیردهی آزمایشی درقالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهارجیره غذایی، در یک دوره 65 روزه بر روی20راس گاوشیری هلشتاین سه و بیش از سه بار زایش کرده با میانگین وزن 7/33 ± 586 کیلوگرم و روزهای شیردهی آن ها براساس فاصله از زایش32/9 ± 15/48 انجام گردید. تیمارها شامل: 1) سطح 100درصد جو، 2) سطح 67 درصد جو و33 درصد ذرت، 3) سطح 33 درصد جو و67 درصد ذرت، 4) سطح 100درصد ذرت بود. کلیه جیره ها در طول آزمایش با تغذیه انفرادی در سه وعده دراختیارگاوها قرارگرفتند. ماده خشک مصرفی، تولید شیر، ترکیبات شیر، کیلوگرم شیرتولیدی به ازای هرکیلوگرم ماده خشک مصرفی(بازده تولید) متابولیت های خون، فعالیت های مربوط به خوردن، نشخوارکردن و جویدن، ph مدفوع و شکمبه، قابلیت هضم، تغییرات وزن بدن و امتیاز وضعیت بدنی مورد بررسی قرارگرفتند. ماده خشک مصرفی (01/0 p=) تولیدشیر (03/0 p=)، درتیمارسه (33 درصد جو و67 درصد ذرت) بالاترین بودند. درصدچربی شیر(001/0p=)، درصد مواد جامد بدون چربی شیر(17/0p= ) و درصد لاکتوز شیر (2/0p= ) در تیمار یک (سطح100درصدجو)کم ترین بودند. ph شکمبه (09/0p=) در تیمار یک کم ترین و در تیمار چهار بیش ترین بودند. گلوکزخون (018/0p=) و آلبومین(017/0p=) در تیمار یک کم ترین مقدار را نشان دادند. نتایج قابلیت هضم نشان داد که جیره یک ( سطح100 درصد جو ) کم ترین قابلیت هضم ظاهری ماده خشک (04/0p=)، ماده آلی (009/0p= ) و دیواره سلولی (05/0p=) را داشته است. فعالیت خوردن (01/0p=)، نشخوار(06/0p=) و جویدن (001/0p=) با افزایش نسبت دانه ذرت در جیره افزایش یافت و در تیمار سه بالاترین مقدار را نشان داد. در مجموع نتایج نشان داد که تیمار33 درصد جو و67 درصد ذرت موجب بهبود عملکرد گاوها شده است و این امر به احتمال به واسطه همزمانی بهینه انرژی و پروتئین برای گاوهای تغذیه شده با جیره 33 درصد جو و 67 درصد ذرت باشد.