یکی از شاخصه های مهم و ارزشمند فرهنگ اوایل دوره اسلامی، سفالگری بوده که در برخی از نقاط ایران دیده می شود. با ورود اسلام به ایران فرهنگ خاص سفالگری آن نیز در بخش های از آن اشاعه یافت. دشت اردبیل نیز یکی از معدود بخش هایی بود که این فرهنگ در آن دیده می شود. در این پژوهش با مطالعه موردی چهار محوطه کلیدی از اوایل دوره اسلام در دشت اردبیل، به مطالعه سفال های اوایل دوره اسلامی در این دشت پرداخته ایم. اولتان قلعه سی، قیز قلعه سی، برزند و یل سوئی چهار محوطه ای هستند که برای این مطالعه انتخاب گشته اند. بیشتر سفال های این محوطه ها از نوع سفالینه های سامرا هستند. سفال هایی که در این چهار محوطه در طی بررسی های میدانی بدست آمدند از انواع مختلفی چون سفال با لعاب پاشیده، سفال با نقش کنده که دارای لعاب-های رنگی بوده، نقاشی زیر لعاب، اسگرافیاتو، زرین فام و ... در این پایان نامه با مطالعه این سفال ها در دشت اردبیل، به بررسی و مقایسه آن با سفال های سایر مناطق ایران پرداخته و به تبیین ویژگی های سفالگری اوائل دوره اسلامی در استان اردبیل پرداخته ایم.