چکیده افزایش تعداد بره به ازای هر میش به عنوان راهکاری برای افزایش بهره وری در پرورش گوسفند مورد توجه زیادی قرار گرفته است. گرچه صفات تولیدمثلی از وراثت پذیری پائینی برخوردار هستند اما جهش هایی در ژن های gdf9، bmp 15 و گیرنده bmpr-1b یافت شده است که با چند قلوزایی در ارتباط است. هدف مطالعه حاضر بررسی بیان ژن bmp 15 در تخمدان میش های آبستن و غیرآبستن افشاری، اثر تنظیمی اپی ژنتیک بر روی پروموتور این ژن و نیز ژن dgat1 که دارای پروموتور با میزان gc بالا است،. در این مطالعه از تعداد 30 راس میش کشتار شده در کشتارگاه زنجان شامل 22 راس دام غیرآبستن و 8 راس دام آبستن نمونه بافت تخمدان تهیه و تا زمان استفاده در منهای 80 درجه سانتی گراد نگهداری شدند. dna نمونه ها با استفاده از روش فنل-کلروفورم از نمونه بافت استخراج گردید. توسط کیت cina pureو براساس دستورالعمل مربوطه از نمونه ها rna کامل استخراج گردید و سپس توسط کیت2-steps rt-pcr به cdna تبدیل شد. برای بررسی متیلاسیون dna، پرایمرها هم برای حالت متیله و هم تیمار شده با بی سولفیت طراحی گردید. pcr حساس به متیل بر روی نمونه ها انجام شد. پرایمرهای اختصاصی برای بررسی بیان ژن bmp 15 به عنوان ژن اصلی مورد مطالعه و نیز ژن gapdh به عنوان ژن کنترل داخلی طراحی گردید. نتایج بررسی نشان داد که پروموتر ژن bmp 15 در هیچکدام از نمونه ها متیله نمی باشد زیرا پس از تیمار نمونه ها با بی سولفیت سدیم نمونه ها با پرایمرهای معمولی (غیرمتیله) تکثیر نشدند اما پرایمر های غیرمتیله باعث تکثیر قطعه مورد نظر شدند. بنابراین در هیچکدام از نمونه ها پروموتر این ژن متیله نبوده است. این موضوع با نتایج حاصل از تعیین توالی نیز مورد تائید واقع شد. این نشان می دهد که ژن bmp 15 حتی در کروموزوم غیر فعال نیز فعال می باشد. نتایج بررسی اختلاف معنی داری از لحاظ بیان ژن bmp 15 بین دو گروه نشان نداد. احتمالا این ژن در ارتباط با سایر ژن ها و از جمله گیرنده های مربوطه اش در ارتباط با تولید مثل ایفای نقش می کند و به همین دلیل ممکن است بیان آن در مراحل مختلف تولیدمثلی مورد نیاز باشد.