فرزندآوری یکی از مهمترین مولفه های علم جمعیت و از جمله موضوعاتی است که درحوزه مسائل اجتماعی، توجه زیادی را به خود معطوف داشته است. از این رو به دلیل اهمیت وضعیت فرزندآوری کشور، پژوهش حاضر در نظر دارد به بررسی ارتباط بین عوامل فرهنگی (آینده گرایی، تقدیرگرایی، جمع گرایی- فردگرایی، دین داری، شاخصه های سبک زندگی براساس مباحث نظری که عبارت است از: سنت گرایی- نوگرایی، مصرف گرایی و نگرش به خانه داری) و اجتماعی (آپارتمان نشینی، حمایت های اجتماعی، هنجار اجتماعی و رسانه) با نگرش به فرزندآوری بپردازد.