هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین محافظه کاری مشروط و غیرمشروط بر کیفیت سود و بازده سهام می باشد. برای آزمون فرضیه ها، تعداد 84 شرکت در طی سال های 1388 تا 1392 از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به روش حذفی سیستماتیک انتخاب شده و متغیرهای تحقیق با استفاده از مدل رگرسیون خطی و روش داده های ترکیبی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در این پژوهش به منظور بررسی محافظه کاری از هر دو نوع محافظه کاری (مشروط و غیرمشروط) استفاده شده است و اثر آن بر کیفیت سود و بازده سهام مورد بررسی قرار گرفت؛ به طوریکه برای برآورد محافظه کاری مشروط از مدل باسو(1997) که توسط خان و واتس(2009) تعدیل شده؛ برای برآورد محافظه کاری غیرمشروط از نسبت ارزش بازار به دفتری حقوق صاحبان سهام و از شاخص یکنواختی سود به عنوان یکی از معیارهای کیفیت سود استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از ارتباط معنی دار بین انواع محافظه کاری با کیفیت سود و بازده سهام می باشد؛ به طوریکه با افزایش محافظه کاری مشروط، کیفیت سود افزایش؛ در حالیکه با افزایش محافظه کاری غیر مشروط، کیفیت سود کاهش می باشد؛ همچنین نتایج پژوهش نشان داد که افزایش محافظه کاری مشروط، بازده سهام را کاهش می دهد در حالیکه افزایش محافظه کاری غیرمشروط، بازده سهام را افزایش می دهد.