در میان هنرهای تجسمی هیچ هنری به اندازه انیمیشن قابلیت پیوند رویا، تخیل و واقعیت مصور در ذهن هنرمند را ندارد، فضای ذهن انسان با توجه به استعداد بی نظیرش برای ترسیم خیال، هر روز دچار تغییرمسیر وحرکت به سوی تجربه های جدید می باشد. انیمیشن می تواند این حرکت را به سمت متجلی و تصویری نماید. پویانما باید قدرت طراحی خوبی داشته باشد تا بتواند ایده ها را بر روی کاغذ پیاده کند. پویانما (انیماتور) باید به صورت دانشگاهی مباحث طراحی را گذرانده باشد. این مباحث شامل آناتومی،ترکیب بندی ، وزن، تعادل، نور و سایه می باشند. جذبه در یک شخصیت کارتونی کار فرهمندی را در یک بازیگر زنده و واقعی انجام می دهد. کاراکتری که جذبه دارد لازم نیست کاراکتر خوب پویانمایی باشد. اما نکته مهم در اینجاست که بیننده احساس کند کاراکتر، واقعی وزنده است.در خلق کاراکتر ماهیت خطوط بسیار موثر است و خالق ان بایدطراح قابلی باشد.